எங்கும் நிறைகிறாய்
நீ
இருள் ஆழங்களின்
அடியில்
ஒட்டிக் கொண்டிருக்கும்
மின்மினியின்
ஒளித்துகள் போல
இன்னும் நம்புவதற்கு
இருக்கிறதென
உனது சொல்கள்
எப்படியோ
சொல்கின்றன
புன்னகைக்கும் போது
உன் முகத்தில் தோன்றும்
உணர்வு
பல பல மடங்குகளாய்
பிறை ஒளியில்
தென்படுவதை
வானில்
தற்செயலாய்
கண்டேன்
நுரை அலைகள்
மணலில்
மோதிய போது
கடலில்
நடந்த
சில அடிகளில்
உணர்ந்த சூழ்கை
எப்படியோ
உன் அருகாமையை
நினைத்துக் கொள்ளச் செய்தது

உன்னிடம்
நான் இன்னும்
கண்ணீர்
சிந்த வேண்டியிருக்கிறது

உன்னிடம்
நான் இன்னும்
என் குருதியை
பலியிட வேண்டியிருக்கிறது.