Thursday 31 May 2018

ஈர நெஞ்சம்

விகிதாச்சாரத்தில்
இருள் கூடியும்
ஒளி குறைந்தும்
இருந்த
கோடைக் கால இரவில்
சன்னிதித் தெருவில்
நடந்து வந்து கொண்டிருந்தது
தென்றல்
எதிர்ப்பட்ட என்னை
கடந்து போயிற்று
அவசரமாய்
சந்திப்பின்
காணல்
மிக மெல்லிய ஈரமாய்
ஒட்டிக் கொண்டது உடலில்
கூடத்தில் சுவிட்ச் போட்டு
ஊருக்குப் போன குழந்தை
வீட்டுக்கு வரும் நாளை
காலண்டரில் பார்த்த போது
ஃபேன் காற்றில் படபடத்தன
காலண்டர் தாள்கள்

அடுத்த ஒன்று



அடுத்த ஒன்று
உடனடியாக
ஓர் ஆசுவாசம்
அளிக்கிறது

நம்பிக்கையின்
ஆயத்த ஆடைகளை
அணிந்து கொள்வதற்கான
அவகாசம் இருக்கிறது

நம் முன்
விரிகிறது
ஒரு பெருவெளி
ஒரு வானம்
ஒரு உலகம்

ஒரு தளிர் துளிர்த்திருக்கிறது
ஒரு குழந்தை ரயிலைப் பார்த்து கையசைக்கிறது
எப்போதாவது நாணும் இளம்பெண்
இப்போது
முகம் சிவக்கிறாள்

நிகழின்
ஊசி முனையில்
பரந்திருக்கும் ஒரு மைதானத்தில்
உருண்டு கொண்டேயிருக்கிறது
ஒரு கால்பந்து
வியர்த்துப் பின் தொடரும்
ஆட்டக்காரர்களுடன்

ஏதோ ஒன்று



ஏதோ ஒன்று
ஏதோ ஒன்று

இன்னும் நம்பிக்கையை தக்க வைக்கும்
விடுபட்டு நிற்கும் சாலை ஒன்றின் தொலைவு காட்டும்
மண்ணில் கால் இருக்க
விழிகளை விண்ணில் நிறுத்தும்
சின்னப் பறவைகளுடன் சிறகடிக்கும்
நதியில் நுழையும் போது
நீர் தீண்டி
மெல்ல பாதத்தில் கூழ் ஆம் கல்லாய் ஒட்டிக் கொள்ளும்

ஏதோ ஒன்று
ஏதோ ஒன்று 

Wednesday 30 May 2018

கலங்கரை விளக்கமாய்
ஒளி வீசும்
உனது நெற்றி
அறிந்த தொலைவு
ஆசுவாசம் அளிக்கிறது
அலைகள் எழ விழ
ஒவ்வொரு முறை
புன்னகைக்கும் போதும்
உன் முகத்தில்
பூக்கிறது
ஒவ் ஒரு மலர்
வெள்ளம் பார்த்தேன்
பாலத்தின் மேலிருந்து
சென்று கொண்டிருந்தது
நுரை
தழை
இலை
கிளை
சுழல்
வெள்ளம் பார்த்தேன்
சென்று கொண்டிருந்தது
நுரை
தழை
இலை
கிளை
சுழல்
எனது நிழல்

Monday 28 May 2018






திருப்பள்ளியெழுச்சியின் அணுகலுடன்
மௌனித்திருக்கிறது
அதிகாலை
மர்மங்கள் விலகப் போகும்
சுவாரசியத்துடன்
இதுவும் அதுவும் என
துலங்குகிறது
ஒவ் ஒன்றும்
சைக்கிள் பேப்பர் கட்டின் மேல்
பால்பாக்கெட்டை
வைத்து விட்டு
மறந்த
பால்கார்டை
ரிநியூ
செய்து திரும்பும்
நடுவயதுப் பெண்ணின்
பொட்டு
ஜொலிக்கிறது
வானில்
நெற்றியில்

28.05.2018
23.38

ஒரு துளி மேகம்

குடியிருப்புப் பகுதியின் மைதானத்தில்
பௌலர் வீசிய பந்து
பேட்ஸ்மேனின் விசையுடன்
மேலே
மேலே சென்றது
அரசமரத்துக்கும் மேலே
சூரியனுக்குக் கீழே
அந்தரத்தில் அரைக்கணம் தயங்கி
புவிக்கு வந்தது
ஆட்ட நடுவர் இருகரம் மேலே உயர்த்தினார்
தன்னிடம் வந்த பந்தை
பௌலர் கைகளில் உருட்டிய போது
ஒட்டிக் கொண்டிருந்தது
ஒரு துளி மேகம்

Sunday 27 May 2018

மதில் மேல் பூனை

மதில் மேல் பூனை
அமர்ந்திருந்தது
காலைப் பொழுதில்
நடை செல்பவர்களை
சுவாரசியமில்லாமல் பார்த்து
காகக் கரைதல்களைக் கேட்டபடி
தூக்க கலக்க முகத்துடன்
அவ்வப்போது கண் திறந்து
அவ்வப்போது கண் மூடி

இப்பக்கம் செல்லுமா
அப்பக்கம் செல்லுமா
என யோசித்து
நடந்து வந்தேன்

கணிப்புகளை பொய்யாக்கி
எப்பக்கமும்
போகாமல்
மதில் மேல் நடந்தது
மதில் மேல் பூனை

முகங்களின் நதி

கரையில்
சூரியன் அஸ்தமிக்கும்
இந்த அந்திப் பொழுதில்
முகங்களின் நதி
சங்கமிக்கிறது
நீரின் கடலில்

Friday 25 May 2018

ஏன்? எதற்கு? எப்படி?

பார்க்கப் பார்க்க
அலுத்துத் தீராத இந்தக் கடல்
இந்தக் கோடையில்
ஏன் இத்தனை குளிர்ச்சியாய் இருக்கிறது?
இத்தனை குளிர்ச்சியாய்

கைமகவென
விரலில் உள்ள கூழாங்கல்
எதற்கு இவ்வளவு பிரயத்தனப்படுகிறது?
சமன் நிலை கூட

எப்படி
இந்த எளிய மலர்
வானத்துச் சூரியனை
அவ்வளவு காதலுடன் பார்க்கிறது?
எப்படி

Wednesday 23 May 2018

தரிசனம்


உன் புன்னகையில்
காட்சி தருகின்றன
சிவந்த அந்தி வானம்
வளைந்து திரும்பும் நதி
பகலில் பெய்யும் மழை
மின் ஒளி
எரி தழல்
மலைப்பாதை
புலரிப்பொழுது
அலைகடல்

Tuesday 22 May 2018

ஞாபகங்களின் திரை
மாறிக் கொண்டேயிருக்கும் வாழ்வில்
உனது ஓவியம் ஒன்று
நினைவில் உறைந்திருந்தது
ஓர் ஆலய மண்டபத்தில்
தூணில் சாய்ந்து
வானத்தை நோக்கி
நீருக்காய் காத்திருந்தாய்
தவிப்பின் துக்கமும்
துக்கத்தின் தவிப்பும்
நீர் கோர்த்திருந்த விழிகளுடன்
அப்போது வீசிய காற்றில்
மெல்ல அசைந்தன
உன் சிறு தோடுகள்

அசையும் சிறு தோடுகளுடன்
வானம் பார்க்கும்
அசையா உன் முகம்
உறைந்திருந்தது
அனந்தத்தில்

கடலென

கடலென
---------------

இன்றுவரை
கடலென
அறிந்தது
கரை தொடு அலை
அலை இதழ் நுரை
குழம்பு மணல்
தூரத்து வானம்
மிதக்கும் கட்டுமரம்
கலங்கரை விளக்க ஒளிக்கீற்று
அவ்வப்போது
வந்து போகும்
நான்

இன்றுணர்ந்தேன்
நான் அறிந்தது
கடல் துளி என

அக்கணம்
துளிக்கடலிலிருந்து
அறியத் துவங்கினேன்
துளித் துளியாய்
கடலை

Monday 21 May 2018

வான வண்ணம்


வெளியூர் பயணி
நின்று கொண்டிருக்கும் கிராமத்துச் சாலை
புராதான நகருக்கு
இட்டுச் சென்றுகொண்டிருக்கிறது
சுற்றுச் சாலையின்
எல்லைக்குள்
அடங்கி விடுகிறது
வரலாறு
வாகனங்கள்
பொதுமக்கள்
ஆடுமாடுகள்
வாழ்க்கை
எல்லைக்கு
உள்ளும் வெளியும்
பறக்கின்றன
வலசைப்பறவைகள்
கானாங்குருவி
மூழ்கி மூழ்கி
எழுகிறது
புது வெள்ளத்தில்
வெடிமருந்து கந்தகம்
காட்டும்
வண்ணங்களில்
அவ்வப்போது வெளிப்படுகிறது
ஆயிரம் ஆண்டு நிற்கும்
கோபுரம்

(நவீன விருட்சம் இதழ் 104ல் வெளியானது)

சிவப்பு நுரை


கரையில்
அலை விட்டுப் போன
நுரை
மணலில்
காற்றில் 
மிதக்கிறது
இந்த அந்திப்பொழுது
பகலையும்
இரவையும்
தொட்டுக் கொண்டிருப்பது போல

Sunday 20 May 2018

இளவரசி நீங்கிய மாளிகை



நகர் நீங்கும் செய்தி
அறிவிக்கப்பட்டபோது
ஓய்வுக்கான
தளர்ச்சியே
வெளிப்பட்டது

பணியாளர்
ஒருக்கங்களை
மேற்கொண்டனர்

எவ்வளவு விரைவில் முடியுமோ அவ்வளவு
பூசலின்றி
ஒருங்கிணைந்து
வேகத்துடன்

பணிகள் எப்போதும் இப்படித்தான் நடந்தன
என
அவளை நம்பவைக்க
கடைசி முயற்சி மேற்கொள்ளப்பட்டது

மனிதக் குரல் எழாமல்
பொருட்களின் ஓசை மட்டும்
கேட்டது

யாரும் பேசத் தயாராக இல்லை
பார்வையின் மௌனத்தை
அவளுக்கு அளிக்க முயற்சி செய்தனர்

தாளிடப்பட்ட அறையிலிருந்து
அவள் எப்படி வெளிப்படப்போகிறாள்
என்பதை
என்றும் போல்
அன்றும்
காண விரும்பினர்

இளவரசி
எப்போதும் போல் அலங்கரித்துக் கொண்டாள்
ஆடி நோக்கினாள்
முழுதாய் மலர்ந்திருந்த செவிப்பூவை
மாற்றி
மொக்காய்
இருந்ததை
அணிந்து கொண்டாள்
அகம் சூடும் மாலையை
எளிமையானதாக
தேர்ந்தெடுத்தாள்
கூந்தலைப் பிரித்து
தோளின்
முன்னும்
பின்னும்
புரள விட்டாள்

தன் அறையின் 
தாள் நீங்கும் ஒலியின்
அடர்த்தியை
எப்போதையும் விட
கூடுதலாக
ஆக்கிக் கொண்டாள்

அறைக்கு வெளியே
தாழ்வாரங்களைத் தாண்டி
முற்றத்துக்கு அப்பால்
கூடியிருந்தோர் ஒலிகள்
சன்னமாக
கதவிடுக்கின் காற்றென
கேட்கத் துவங்கின

பணியாளர் அனுமதி கேட்டு உள்நுழைந்தனர்
அவளில் எந்த மாற்றத்தையும் உய்க்க இயலவில்லை
மெல்லிய குரல் சிலவற்றை விசாரித்து அறிந்தது
அதே குரல் சில குறிப்புகளையும் அளித்தது

அவள் தொழுவத்தை நோக்கிச் சென்றாள்
அது யாரும் எதிர்பாராததாக இருந்தது
அவளை தொலைவில் கண்டு கனைப்பை வெளிப்படுத்தின குதிரைகள்
பசுக்கள் மா என அழைத்தன
கன்றுகள் துள்ளல் கொண்டன

அவள் கைப்பிடியின் புல்
உண்ணப்பட்டது
பிராணிகளால்

புறப்பட்ட போது
உடன் வந்தன
அவிழ்க்கப்பட்ட சில கன்றுகள்

உப்பரிகைக்கு
படியேறி வந்த போது
அவளால் காக்கப்பட்ட சிட்டுக்குருவி
ஏதும் அறியாமல்
எப்போதும் போல் பறந்தது
இங்கும் அங்கும்

மீண்டும் ஒரு உதயம்

காலையில்
பால் கறக்கச் செல்லும் பால்காரர்
வாகனம் அவசரத்துடன் விரைகிறது
இன்றும் தாமதம்
இன்னும் நாலு வீடு பாக்கி

பாக்கெட் பால் போடுபவர்
காற்று ஒலிப்பான்
ஆர்வமின்றி
சப்திக்கிறது
மதிலின் மேல் பாக்கெட்
வைத்துவிட்டு

வேலைக்குச் செல்லும் பெண்ணின்
சமையலறை
வாணலியில்
கரண்டி புழங்கும் சத்தமும்
குக்கர் விசிலும்
பொருந்தாமல் ஒலிக்கிறது
ஒரே நேரத்தில்

இன்னும்
முழுதாகத் தூக்கம் கலையா பிள்ளைகள்
தெருமுக்கில்
காத்திருக்கின்றன
பள்ளிப் பேருந்துக்கு 

அவசரம்
சிகர உச்சம் கொள்ளும்
காலையில்
வாகனங்கள் விரைகின்றன
அங்கும் இங்கும்

பெரும்பாலானோர்
கவனத்தில் இல்லாமல்
இன்று வெள்ளி முளைத்து
நூறு ஆயிரம் நட்சத்திரம் உதிர்ந்து
சிவந்த வானில்
மெல்ல
மிக மெல்ல
உதித்தது
உதயசூரியன்

Saturday 19 May 2018

மாயச்சதுரம்


சதுரங்க ஆட்டத்தின்
காய்நகர்த்தல்களில்
உன்னிடம் 
ஒரு மாயச்சதுரம்
எப்போதுமே
கூடுதலாக
இருந்தது
எதையும் போலல்லாது
எனது தோல்விகள்
கூட
மகிழ்வளித்தன
உன் முகம்
வெற்றியின் களிப்பையும்
என் தோல்விக்கான
வருத்தத்தையும்
ஒரு சேரக் கொண்டிருந்தது
அவசரமாய்
நீ கலைத்த களங்கள்
மேகங்களாய்
வெண்மையும்
கருமையும்
கொண்டிருந்தன
களம் ஒருகி
எனது ஆட்டம் துவங்கியதும்
அங்கே
சிறு தூறல்
பெய்தது
மேகத்திலிருந்து
மண் தொடும் தூறல்

நினைவுகள்


தாழ்வாரங்களில் கேட்கிறது மழையின் கீதம்
தளிரின் இளம் பச்சை அளிக்கும் நம்பிக்கை
விபத்தால் வெளியேறிய ஆட்டின் குடலென மண்ணின் குழைவு
தலையால் வாங்கி கால்வரை கசிய விடும் பழு மரம்
வேடிக்கை வெறுமனே பார்க்கும் விலங்குகள்
அவ்வப்போது இருளும் பகலில்
பதறி மீளும் பறவைகள்
அன்னை முகம் நோக்கி மகவுகள்
படுக்கை ரணமாகி மரண விஸ்வரூபம் காண 
காத்திருக்கும் முதியோர்
இனிமையும்
காதலும்
காமமும்
அலைக்கழிக்கும் 
ஆண்களும் பெண்களும்

தூவானம் விடவில்லை

(நவீன விருட்சம் இதழில் பிரசுரமானது)

Friday 18 May 2018

கை தொடும் தொலைவு

பெருவெள்ளம்
பாய்ந்து கொண்டிருந்தது
மணல் நிரம்பிய நதியில்
வானொலிப் பெட்டி
அறிவித்தது
நீர் அளவை
அபாயம் என்று
சாய்ந்த மரங்கள்
மிதந்தன
ஆங்காங்கே
சேற்றுடன் கலங்கிய நதியில்
சுழன்றன
சில நீர்ச்சுழல்கள்
மெலிதாகத் திறந்திருக்கும்
பாய்ச்சல் மதகில்
பீரிடுகிறது
வெள்ளநீர்
மதகின் மேலிருந்து தொடுகிறேன்
பெருவெள்ளத்தை
கை தொடும் தொலைவில் உள்ள
பெருவெள்ளத்தை

Thursday 17 May 2018

முன் நிற்றல்

வெளியில்
தென்றலை உணரும் இப்பொழுதில்
ஆயிரம் ஆயிரம் விண்மீன்களின்
முன் நிற்கிறேன்
ஒரு பெருங்கூட்டமாக

மீட்பு



ஒரு மனம் தொடும் பிராத்தனையின்
கைவிடப்பட்ட பின்னும் எஞ்சும் ஒரு நம்பிக்கையின்
நிறைந்திருக்கும் ஒரு துயரின்
அந்நேர இயலாமையின்
இறைஞ்சும் ஒரு தருணத்தின் 
ஒரு முழுத் தோல்வியின் உணர்வின்
ஓர் உன்னதமான நெகிழ்வின்

கண்ணீரில்

நான்
எப்போதுமே
தூய்மைப்படுத்திக் கொண்டு
மீள்கிறேன்
மலை உயரங்களின் குளிர்
சமவெளியில்
பின் தொடர்கிறது

நல் நினைவாய்
இனிமையாய்

ஒரு துளி இருப்பாய்

Tuesday 15 May 2018

பார்வை முன்
விரிந்திருக்கும் பாறைத் திரைகளையும்
குத்திட்டிருக்கும் மரங்களையும்
கை தொடுகையில்
ஒட்டிக் கொண்டிருக்கும் மேகங்களையும்

அப்படியே விட்டு விட்டு

ஊர் திரும்ப வேண்டியிருக்கிறது
மலைப் பிரதேசத்திலிருந்து

09.05.2018
09.10

Monday 14 May 2018

கூற நினைத்து
சொல் சேர்த்து
ஒத்திகை பலமுறை பார்த்து
எப்போதுமே
சொல்லாத சொற்கள்

ஆங்காங்கே தனித்திருக்கின்றன
பூஞ்சோலைகளாக
மலைப் பாறைகளாக
திக்குத் தெரியாத காடாக
கடற்கரை மணற்பரப்பாக

அன்னியனாக
சென்று வருவதுண்டு
அவ்வப்போது

தாயகம்


காலைப்பொழுதில் நெடுஞ்சாலையில் குடத்துடன் நடந்து கொண்டிருக்கிறாள் ஒரு பெண்
தேனீர்க்கடையின் கண்ணாடி தம்ளர்களை கழுவிக் கொண்டிருக்கிறாள் ஒருத்தி
தூங்கி எழுந்து அமர்ந்திருக்கும் குழந்தைகளுக்கு ரொட்டியுடன் காய்ச்சிய பால் தருகிறாள் ஓர் அன்னை
கல்லூரிக்குச் செல்ல பெட்ரோல் நிரப்ப வருகிறாள் யுவதி
முன்பகலில் கார் ஓட்ட கற்றுக் கொள்கிறாள் நடுவயதுப் பெண்
பனிமூட்டம் முழுதகலாத பொழுதில் தேர்வுக்குச் செல்கின்றனர் சிறுமிகள்
வங்கி பணம் செலுத்து சீட்டில் முத்திரையை சத்தமாகப் பதிக்கிறார் பெண் காசாளர்
விரைந்து செல்லும் வாகனத்தின் வயர்லெஸ்ஸில் அலுவலர்களுக்கு குறிப்பு அளிக்கிறார் பெண் அதிகாரி
பள்ளி முடிந்த பின் மெல்ல நடந்து சென்று கொண்டிருக்கிறார் ஆசிரியை
துர்க்கையின் ஆலயத்தில் அகல் தீபம் ஏற்றுகின்றனர் இளம்பெண்கள்
மானுடரின் பிரார்த்தனைகளை கேட்டுக் கொண்டு நடந்து கொண்டே இருக்கிறாள் கங்கை

Saturday 12 May 2018

நாம் வாழும் உலகம்

அங்கும் இங்கும்
தாவிச் செல்லும்
சிட்டுக்குருவி

அந்தர வளையத்தில்
உள் நுழைந்து
வெளியேறும்
தூக்கணாங்குருவி

வயல் வெளி
கம்பி அமர் கரிச்சான்கள்

காலை மதியத்தில்
மாலைப்பொழுதுகளில்
கூடிக் கரையும் காகங்கள்

கோபுர இடுக்குகளில்
வாசம் புரியும் புறாக்கள்
பச்சைக் கிளிகள்

அழகானது
இந்த உலகம்
நாம் வாழும் உலகம்


பல்லாண்டுகளாய்
அலைகள் கரை தொடும்
கடல் கரையில்

பல்லாண்டுகளாய்
அலைகளில் மிதக்கும்
பழுப்பேறிய கட்டுமரங்கள்

பல்லாண்டுகளாய்
வீசும் சந்திர ஒளியின்
பொழுதில்

பல்லாண்டுகளாய்
பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறது
கடலை
கரையை
ஒளியை

சில ஆண்டுகளாய்
அவ்வப்போது
வந்து போகும்
என்னையும்
குளக்கரை மரத்தடியில்
நூறாண்டுகளாய்
அமர்ந்திருக்கும்
பிள்ளையாருக்கு
எட்டு ஆண்டு அகவை கொண்ட
சிறுமி
அருகம்புல் மாலை சாத்துகிறாள்

சிறுமியின் கொடிவழியை
நினைவு கூர்ந்து
மலைக்கிறார்
கண ஈசர்

Thursday 10 May 2018

மண் பூக்கும் நிலம்

வானம் கரு கொண்ட 
நாள் ஒன்றில்
காணா பிரதேசம் ஒன்றுக்கு
உடன் 
மழை வர
தரை மார்க்கமாய்
பயணித்தேன்

மண் நின்ற
கிளைகளில்
பொற்கதிர்
மண் சாய்ந்த நிலம்
கடந்து போனேன்

அதலம்
கொதி குழம்பாய்
லட்சம்
ஆண்டுகளுக்கு
முன்னால்
பொங்கி வந்த
மண்ணில்
இப்போது
மீன்கள் நீந்திய சுனையில்
ஆடையற்ற குழந்தைகள்
குதித்துக் கும்மாளம் போட்டன
எப்போதோ பூக்கும் பல்லாண்டு
மரத்தோப்பு
மத் திய நேரத்தில்
ஆசுவாசமாய் வேடிக்கை பார்த்தது
சூழலையும் சுற்றத்தையும்

மலை உடைந்து
கூழாங் கல் ஆன நிலத்தில்
மஞ்சள் மலர்
கதிர்
பார்த்து
சிரித்தது







Wednesday 9 May 2018

மேல் கூரை

என் வாழிடத்தின்
கூரை
பெரிதாய் இருந்தது
மிகப் பெரிதாய்

பாதி நேரம்
எண்ணற்ற துளைகளுடன்
மிகக் குறைந்த சலனங்களுடன்
முழுக் கருமையிலிருந்து
முழு வெண்மைக்கும்
முழு வெண்மையிலிருந்து
முழுக் கருமைக்கும்
நிறபேதம் கொண்டு

மீதி நேரம்
மெல்ல நெருங்கிக் கொண்டிருந்தது
அனலும்
குளிரும்

கூரையை
மாற்ற விரும்பினேன்
என் எண்ணப்படி
பொருந்திக் கொண்டன
தாவர பாகங்கள்

நிழல் குளுமை
ஆசுவாசமளித்தது
நாளெல்லாம்

அடிக்கடி பார்ப்பதுண்டு
முன்பிருந்த
மேல் கூரையை

07.05.2018
20.10

Tuesday 8 May 2018

வசுதைவ குடும்பம்


நிலங்களில் சஞ்சரிக்கும்
பயணி
விளையாட்டு
மைதானத்தில்
முதலில்
கேட்டான்
‘உலகம் ஒரு குடும்பம்’

மன மண்ணில்
விதையாய்
விருட்சமாய்
எழுந்தது
அச்சொல்

டிராக்டர் உழும் வயல்கள்
நீர் பீறிடும் மோட்டார் கொட்டகைகள்
குவித்துப் போட்டு உருளைக்கிழங்கு ஏற்றும் லாரிகள்
மூடை வெங்காய மண்டிகள்
முள்ளங்கி வயல்கள்
உப்பளங்கள்
மோட்டார் படகுகள்
விமான நிலையங்கள்
எஸ்கலேட்டர்கள்
என்ஜின் லோகோக்கள்
சுங்க சாவடிகள்
டூ வீலர் ஒர்க் ஷாப்கள்
ஷாப்பிங் மால்கள்
செருப்புக் கடைகள்
பொக்கே ஷாப்கள்
பத்திரிக்கை கட்டு ஏற்றும் லோடு வண்டிகள்
ராணுவ சோதனைச் சாவடிகள்
பதுங்கு குழிகள்
கசாப்புக் கடைகள்
ஆயுதபாணிகளின் பயிற்சி முகாம்கள்
சிறைச்சாலைகள்
ராக்கெட் ஏவுதளங்கள்
வேதி ஆலைகள்

எங்கும் பயணித்து

மைதானம் மீண்டான்

பெரு விரி வெளியில்
நடை பயிலா குழந்தை
மானுடரையும்
கோள்களையும்
மதியையும்
ஞாயிறையும்
சக ஆட்டக்காரர்களாய் கொண்டு
துவங்கியது
ஓர் ஆட்டத்தை

Monday 7 May 2018

நான் எழுதுவேன்

நான் எழுதுவேன்
தன்னல மறுப்புகளிலிருந்து
மறுக்கப்பட்ட நீதியிலிருந்து
செலுத்தப்பட்ட படைக்கலன்களிலிருந்து
பூட்டிய அறைகளிலிருந்து
வீச்சம் அடிக்கும்
இன்னும் உலராத குருதியிலிருந்து
ஓயாத வதையிலிருந்து

பெருகும் கண்ணீரை
ஓயாமல் பெருகும் கண்ணீரை

நான் எழுதுவேன்
நான் இன்னும் எழுதுவேன்