ஸ்திதி

உன்னிடம் பேசிக் கொண்டேயிருந்தேன்
என் அகம் முழுதும் முன்வைத்திட முயன்று
பேசும் தோறும் பெரிதாகிக் கொண்டேயிருந்தது அக உலகம்
நீ அவ்வப்போது புன்னகைத்தாய்
எப்போதாவது தலைகோதினாய்
சிலமுறை தோளில் சாய்ந்து கொண்டாய்
நான் எப்போதோ யாரிடமோ கேட்க வேண்டிய
மன்னிப்பை உன்னிடம் கேட்டேன்
நீ மௌனித்திருந்தாய்
வீசிய காற்று கடந்து சென்ற பின்
அசையாது நிற்கும் மரம் என