சரண்

நீ
காலையில் கடலெழும் சூரியனாக
பின்னர்
அந்தி நிலவாக
பின்னர்
மாலையின் முதல் நட்சத்திரமாக
பின்னர்
ஒரு விறகு அடுப்பின் நெருப்பாக
பின்னர்
நதியில் மிதக்கும் தீச்சுடராக
பின்னர்
சின்னஞ்சிறு அருமணியாக
மாறிக் கொண்டிருந்தாய்
உயிர்க்கடலின் ஒரு துளியாக
உன் பொட்டு
புருவங்களுக்கு இடையே
ஒளிரத் துவங்கியது