வானம் கரு கொண்ட
நாள் ஒன்றில்
காணா பிரதேசம் ஒன்றுக்கு
உடன்
மழை வர
தரை மார்க்கமாய்
பயணித்தேன்
மண் நின்ற
கிளைகளில்
பொற்கதிர்
மண் சாய்ந்த நிலம்
கடந்து போனேன்
அதலம்
கொதி குழம்பாய்
லட்சம்
ஆண்டுகளுக்கு
முன்னால்
பொங்கி வந்த
மண்ணில்
இப்போது
மீன்கள் நீந்திய சுனையில்
ஆடையற்ற குழந்தைகள்
குதித்துக் கும்மாளம் போட்டன
எப்போதோ பூக்கும் பல்லாண்டு
மரத்தோப்பு
மத் திய நேரத்தில்
ஆசுவாசமாய் வேடிக்கை பார்த்தது
சூழலையும் சுற்றத்தையும்
மலை உடைந்து
கூழாங் கல் ஆன நிலத்தில்
மஞ்சள் மலர்
கதிர்
பார்த்து
சிரித்தது
