புறநகர் மின்சார ரயில்

பணம் பிதுங்கும் பர்ஸ் போல
மனிதர்கள் நிற்கும்
புறநகர் மின்சார ரயில்
பூனைபோல்
அலைகிறது
குறுக்கும் நெடுக்கும்

அசையும் ரயிலில்
பயணிகளின் மனம்
சுழன்று கொண்டிருக்கிறது
பல பல திசைகளில்

அமர்ந்ததும்
ஆசுவாசமாய்
முதல் வேலையாய்
காதலனை அலைபேசியில் அழைக்கிறாள்
ஓர் இளம்பெண்
அவனுக்குப் பல குறிப்புகளை அளிக்கிறாள்
அவன் ஏதும் ஐயம் கேட்டால்
‘’உனக்கு இது கூட தெரியாதா’’
என அங்கலாய்க்கிறாள்

சேரிடத்தின் பணிகள் குறித்த எண்ணம்
இப்போதே அமைதியிழக்கச் செய்கிறது
ஒரு நடுவயதினனை

தனது குழந்தையை
கோப்புகளுடன்
மருத்துவமனைக்கு
அழைத்துச் செல்லும் தாய்க்கு
எல்லா நிலையிலும்
குறையாமல் இருக்கிறது
நம்பிக்கை

காதல் கண்களில் மிதக்கும்
காதலனுக்கு
பிடிபடுகிறது
நகரின் ஒத் திசைவு

முரசரையும் கரடி பொம்மையின்
எந்திரச் சாவியென
சுற்றி வருகிறது ரயில்
சுற்றிக் கொண்டிருக்கும் நகரத்தில்