என்றும் பார்க்கும்
மைதானத்தில்
செத்தப்பட்ட புல்வெளியில்
வட்டக் கோலம் போல
அமர்ந்திருகிறது
வெண்ணிற
தடுப்பு மருந்து

செருப்புக் கால்கள்
நடந்து
நடந்து
வெளுத்துக் கிடக்கின்றன
எப்போதும்
பச்சையாய்
முளைக்கும்
இளம்புற்கள்

ஒல்லியான மனிதன்
ஏந்தியிருக்கும்
பதாகையில்
வண்ண வண்ணமாய்
கூலிங் கிளாஸ்களும்
கைக்கடிகாரங்களும்

ஒட்டும் பஞ்சு மிட்டாய்
இனிப்பின்
அளவுக்கே
புதிரும்
இருக்கிறது
ஒரு குச்சியில்
நுரை போல
மிட்டாய்
கொள்ளும்
சுற்று

எல்லாரும் பக்கத்தில் இருந்தாலும்
சிறுவர்கள்
பரஸ்பரம்
லேசாக
அஞ்சவே செய்கின்றனர்
பச்சக் காளியையும்
பவளக் காளியையும்

மனிதர்களை விட
திணறித் திணறியே
நகர்கிறது
சாமியும்
ஊர்வலத்தில்

வாணம்
மேலேறும்
சீறும் சத்தம்
எல்லார் மனதிலும்
இருக்கிறது
அடுத்த ஆண்டு வரை

யாருமற்ற மைதானத்தில்
முதலில்
எட்டிப் பார்க்கிறது
ஒரு முந்திரிக்கொட்டை புல்