ரெயில் நிலையம் பள்ளிப் பருவத்தில் ஆச்சர்யங்களின் சுரங்கமாகத் தோற்றம் அளித்துக் கொண்டிருந்தது. அப்போதெல்லாம் ரயில் கட்டணமும் பேருந்து கட்டணமும் கிட்டத்தட்ட சமமாக இருக்கும். எனவே எங்கள் பகுதிகளில் எல்லாரும் ரெயில் பயணத்தை தெரிவு செய்ய மாட்டார்கள். ரெயிலுக்குப் பழகியவர்கள், ரெயில் நிலையத்துக்குப் பக்கத்தில் இருப்பவர்கள் ஆகியோரே அதனைத் தேர்ந்தெடுப்பர். காக்கிச் சீருடையும் வெள்ளைச் சீருடையும் அணிந்த பணியாளர்களும் அதிகாரிகளும் நடமாடும் நடைமேடையை மிகவும் விரும்பி பார்ப்பேன். சனி ஞாயிறு விடுமுறை நாட்களில் பகலெல்லாம் நான் ஆர்வமாக இருப்பதைப் பார்த்து விட்டு ஒரு அதிகாரி என்னை சிக்னல் பிரிவுக்கு அழைத்துச் சென்றார். ரெயில் எத்திசையில் செல்கிறது என்பதைப் பொறுத்து மணி அடிக்கும். ஒரு ரெயில் பயணத்தில் ரெயில்வே கால அட்டவணையை பார்ப்பதை அப்பாவிடமிருந்து கற்றுக் கொண்டேன். ரெயில்வே வரைபடத்தில் இருக்கும் ஊர்களுக்கு மானசீகமாக பயணித்துக் கொண்டிருப்பேன். மது தண்டவதே, ஜார்ஜ் ஃபெர்ணாண்டஸ் ஆகியோர் ரெயில்வேக்கு அமைச்சர்களாயிருந்தவர்கள் என்பதால் விரும்புவேன். ஒரு நாளில் எங்கள் ஊர் வழியே செல்லும் எல்லா ரெயிலின் நேரத்தையும் மனப்பாடமாகச் சொல்வேன்.
