உன்

மொழி ஏற்ற இறக்கங்களாலான இசையாகிறது
பார்வைகள் பிரியத்தின் சாரலாய் வீசுகின்றன
பக்குவமான சொற்களில் வெளிப்படுவது மாறாத நீதியின் சாரம்
மகிழ்ச்சிகள் வாழ்வின் எல்லையில்லா கருணையின் வெளிப்பாடாக
துக்கம் ஆழமான மௌனமாகிறது
நம்பிக்கைகள் வான் வரை உயர்கின்றன
விருப்பத்தின் சங்கேதங்கள்
உருவாக்குகின்றன ஓர் இணை உலகை

எப் போது
எவ் வாறு
நான் உன்னிடமிருந்து விலகிச் சென்றேன்
எப் படி
நீ
என்னைத் தவற விட்டாய்