உன் நினைவு
முதலில்
ஒரு தென்றலைப் போல
இனிமையாய்த்
தீண்டிச் சென்றது
அத்தீண்டலில்
நான் இருப்பதாய் நினைத்துக் கொண்டிருந்த
ரணங்கள்
இல்லாமல் ஆயின
பின்னர்
இரவில் படிக்கட்டில் கேட்கும்
ஆற்றுநீர்ச் சுழல்களின்
ஆடல்களின் ஓசையாய்க்
கேட்டுக் கொண்டிருந்தது
ஒரு குழந்தையைக்
கொஞ்சிக் கொண்டிருந்த போது
அதன் மழலைச்சொல்
உன்னை
நினைவில் முழுமையாகக்
கொண்டு வந்தது ஏன்
என்று யோசித்தேன்
அகல் தீபம் காற்றில்
அசையும் போது
உன்னை நினைத்து
எழுகிறது
உயிரின் பெரும் மூச்சு