அந்த இளம்பெண்
பணி விடுமுறையாயிருந்த
ஞாயிற்றுக்கிழமை ஒன்றில்
தாமதமாக ஆற்றிய
எல்லா அன்றாடப் பணிகளுக்கும்
அப்பால்
முன்மதியத்தில்
தன் அன்னையிடம்
மருதாணி பூசிக் கொள்ள
மென்மையான
தன் உள்ளங்கைகளை
இணைத்து வைத்துக் கொண்டாள்
இணைந்திருந்த அந்த கைகள்
பொழியும் அருவியைப் போலிருந்தன
நதியின் பாதைகள் குறிக்கப்பட்ட
தேச வரைபடம் போலிருந்தன
அந்த பெண்ணின் அன்னை
மருதாணி இடும் முன்
அவள் உள்ளங்கைகளில்
முத்தமிட விரும்பினாள்
அவள் பிறந்த போது
இட்ட
முதல் முத்தத்தைப் போல
சொல்லாக்க இயலாத உணர்வுடன்
ஈரம் கொண்ட மருதாணிப் பத்தை
வைக்கத் துவங்கினாள்
மருதாணி மகுடம் தரித்தன
பத்து விரல்கள்
பச்சைக் கோலம்
பரவியிருந்தன மற்ற பகுதிகள்
தன் மூச்சால்
ஏறி இறங்கும்
தோள்களைக் கவனித்தவாறு
சிறிது நேரம் அசைவின்றி
அமர்ந்திருந்தாள்
மணிக்கட்டுக்கு வந்த வளையல்களை
அன்னையிடம்
மேலேற்றி விடச் சொன்னாள்
பக்கத்து வீட்டு குழந்தையிடம்
தன் மூக்குக் கண்ணாடியை
சரிசெய்யச் சொன்னாள்
அக்குழந்தை கண்ணாடியை
கையில் எடுத்துக் கொண்டு ஓடியது
துரத்திப் பிடித்து
மூக்குக் கண்ணாடியை மீட்டாள்
கைகளைக் கழுவலாமா என
அவ்வப்போது அன்னையிடம் கேட்டாள்
இன்னும் மூன்று மணி நேரத்துக்கு
அசைக்கவே கூடாது
என அன்னை சொன்னதை
சிணுங்கலுடன் கேட்டுக் கொண்டாள்
அன்றைய மதிய உணவை
தட்டில் பிசைந்து
ஊட்டி விட்டாள்
அவள் அன்னை
கைகள் அசையாமல்
சிறிது நேரம் உறங்கி
விழித்து
நீரால் கைகளைக் கழுவி
அந்தி வானமெனச்
சிவந்திருந்த உள்ளங்கைகளை
அன்னையிடம் ஆர்வமாகக் காட்டினாள்
அவள் உள்ளங்கைகளைத்
தன் கண்ணில் ஒற்றிக் கொண்ட
அன்னை
நீ லஷ்மி
நீ லஷ்மி
என்று சொன்னாள்
சிரித்துக் கொண்டே
அந்த இளம்பெண்
தன் பெயர் லஷ்மி அல்ல என்று சொல்லி
தன் பெயரைச் சொன்னாள்
அந்த பெயரும்
லஷ்மிகரமாகவே
இருந்தது
