அசையும் தீச்சுடர்

உச்சி சூரியனை மறைக்கும்
கன்னங்கருமேகமென
அடர்ந்திருக்கும் கூந்தல்
படிந்திருக்கிறது
சொல் கேட்கும்
சாதுவான பிள்ளையென
மாசற்ற உன் முகம்
அவ்வப்போது
மலராகிறது
நீ புன்னகைக்கும் போதெல்லாம்
மெல்ல உயர்ந்து அமரும்
உன் மென் தோள்கள்
அடையாளப்படுத்துகின்றன
மூச்சின் தியானத்தை
காற்றில் அசையும்
தீபத்தின் முன் நிற்பது போல்
அசைந்து உரையாடும்
உன் முன் நிற்கிறேன்