காலை நடைப்பயிற்சி முடித்து வீடு திரும்பியதும் நேற்று தாக்குதலுக்கு உள்ளான ‘டைகர்’ எங்கே இருக்கிறது எனக் காண்பதற்காகப் புறப்பட்டேன். நான் கிளம்பி வாசலுக்கு வந்த அதே நேரம் டைகருக்குச் சோறிடும் வீட்டின் மூதாட்டியும் அதைத் தேடிப் புறப்பட்டு அவர்கள் வீட்டிலிருந்து வெளியே வந்தார்கள். இருவரும் ஒன்றாக அதனைத் தேடினோம். அது தங்கியிருக்கும் வழக்கமான இடம் எதிலும் அது இல்லை. இரண்டு மூன்று தெருக்களில் பார்த்தோம். மழைநீர் வடிகால் ஒன்றில் கண்ணுக்குப் படாமல் படுத்திருந்தது தெரிந்தது. அதன் அருகே சென்று பெயர் சொல்லி அழைத்தோம். உடலில் எந்த அசைவும் இல்லை. வாலிலும் இயக்கம் இல்லை.
டைகர் இன்று இல்லை.
