கிருஷ்ணா கிருஷ்ணா கிருஷ்ணா
நீண்ட தூரம்
நடந்து
வந்திருக்கிறேன் கிருஷ்ணா
நீண்ட தூரம்
மிக நீண்ட தூரம்
முள்மரங்கள் மண்டியிருக்கும் பாலை
நீர் காண இயலா நிலம்
உனது பெயர் மட்டுமே நம்பிக்கை
என் பாதங்கள் காய்த்துப் போய் உள்ளன
முட்களால் கீறப்பட்ட உடல்
தாகத்துக்கு துளி நீர் அறியா இருப்பு
உன் கருணைத்துளி ஒன்று கிடைத்தது
உன்னால் உன்னால் உன்னால்
உன்னால் உன்னால் மட்டுமே
உனது பிரதேசத்தில் நுழைந்தேன்
உன் பிரதேசத்தில் யாவும் கிருஷ்ணர்கள்
பல பல கிருஷ்ணர்கள்
உன்னைச் சிறு மகவாகக் கண்டேன்
என் கையளவே இருந்தாய்
சிறு விரல்கள்
சிறு கண்கள்
சிறு நாசி
எப்போதும் சிறு புன்னகை
பாலனே
குழந்தையே
உன் புன்னகையால்
கரைகிறேன்
ஒரு நதியெனப் பெருக்கெடுக்கிறது
உன் புன்னகை
அந்நதியில் மூழ்குகிறேன்
அந்நதியில் கரைகிறேன்
கிருஷ்ணா கிருஷ்ணா கிருஷ்ணா
என் மீட்பே
