சமீபத்தில் , உறங்கும் போது ஒரு கனவு கண்டேன். அந்த கனவு நூதனமாக இருந்தது. அந்த கனவின் நூதனம் என்பது அதன் இயல்பான நிகழ்வுகள். சம்பவங்கள் அனைத்துமே யதார்த்தமாக இருந்தன. காரண காரியத் தொடர்புடன் இருந்தன.
ஒரு ஊரின் புறவழிச்சாலை. சாலை புதிதாக அமைக்கப்பட்டிருப்பதன் சுவடுகள் சாலையெங்கும் இருக்கின்றன. அந்த சாலையில் ஒரு வெர்டிகா வாகனம் பழுதாகி நிற்கிறது. அந்த வாகனத்தில் இரண்டு குடும்பங்கள் இருக்கின்றன. முதிய தம்பதிகள் நால்வர். அவர்களுடைய பேரக் குழந்தைகள் ஐந்து பேர். வாகனம் பழுதான சில மணித்துளிகளுக்குப் பின்னால் மஹிந்த்ரா தார் வாகனத்தை ஓட்டி வரும் ஒரு முதியவர் வெர்டிகாவைத் தாண்டி வாகனத்தை நிறுத்துகிறார். அவர் தலைமுடியும் தாடியும் வெள்ளை வெளேர் என இருக்கின்றன. கழுத்தில் ருத்ராட்ச மாலை அணிந்திருக்கிறார். ஒரு கருப்பு வேட்டி.
வெர்டிகாவில் உள்ள குடும்பத்தினரை அணுகி வண்டியில் என்ன பிரச்சனை என்று கேட்கிறார். மெக்கானிக் வந்து சரி செய்ய வேண்டும் என்று சொல்கிறார்கள். தனது வீடு பக்கத்தில் இருக்கிறது ; அங்கே கொஞ்ச நேரம் ஓய்வெடுங்கள்; நான் மெக்கானிக்கை வரச் சொல்கிறேன் என்று சொல்கிறார். அவர் தோற்றமும் நடத்தையும் பேச்சும் ஒரு கனவானுக்குரியதைப் போல் இருப்பதை உணர்ந்து அவர்கள் அவர் அழைப்பை ஏற்கின்றனர்.
அந்த புறவழிச்சாலையை ஒட்டி அவரது வீடு அமைந்திருக்கிறது. வீடு எனச் சொல்வதை விட மாளிகை என்று சொல்வது பொருத்தமாக இருக்கும். வீட்டுக்கு முன் ஒரு பெரிய தோட்டம். இரண்டு லேபர்டா நாய்கள். அதன் குட்டிகள் இரண்டு. வீட்டின் பின்னால் ஒரு பெரிய கிணறு. கீழ்த்தளம் மேல்தளம் என இரு தளங்களைக் கொண்ட மாளிகை. இரண்டு பெரிய ஊஞ்சல்கள்.
வெர்டிகாவில் உள்ள குழந்தைகள் சில வினாடிகளில் அந்த வீட்டை நிறைத்து விடுகின்றன. லேபர்டாக்கள் அந்த குழந்தைகளுடன் சினேகமாகி விளையாடத் தொடங்குகின்றன. ஒரு குழந்தை ஊஞ்சலில் அமர்ந்திருக்கிறது. இன்னொரு குழந்தை ஊஞ்சலை ஆட்டுகிறது. ஒரு குழந்தை மரத்தின் மேல் ஏறுகிறது. அமைதி நிறைந்திருந்த அந்த பகுதியில் குழந்தைகளின் குதூகல ஒலிகள் நிறைகிறது.
அப்போது அந்த தம்பதிக்கு ஒரு அலைபேசி அழைப்பு வருகிறது. அவர்களுடைய உறவினர்கள் சிலர் ஒரு வேனில் சுற்றுலா வந்திருக்கிறார்கள். அவர்கள் இருக்கும் பகுதியில் இருக்கிறார்கள். அலைபேசியில் பேசிக் கொண்டிருப்பது அந்த வீட்டுக்காரரான கனவானுக்குக் கேட்கிறது. அவர்கள் உறவினர்களை அவர் வீட்டுக்கு வரச் சொல்லுமாறு சொல்கிறார். இடம் அடையாளம் சொல்லி வரச் சொல்கிறார்கள். வேனில் உள்ள குடும்பத்தினரும் அவர்கள் குழந்தைகளும் இந்த வீட்டுக்கு வந்து விடுகின்றனர். குழந்தைகள் எண்ணிக்கை மேலும் கூட லேபர்டாக்கள் மிகவும் உற்சாகமாகி விடுகின்றன. வீட்டுக்காரரின் பால்ய நண்பன் ஒருவன் முன்னறிவிப்பின்றி தனது மனைவி மகனுடன் அங்கே வருகிறான். வந்திருக்கும் இருபத்து ஐந்து பேருக்கும் உணவு தயாரிக்க்கப்படுகிறது. பரிமாறப்படுகிறது.
அதற்குள் வெர்டிகா தயாராகி விடுகிறது. விருந்தினர்களில் ஒருவருக்கு அந்த ஊரின் கடைவீதியில் ஒரு பூர்வீக சொத்து இருக்கிறது. அதனை இன்ன விலைக்கு விற்றுத் தர ஒரு ரியல் எஸ்டேட் மீடியேட்டர் தன்னிடம் உறுதி தந்திருப்பதாக விருந்தினர் ஒருவர் வீட்டுக்காரரிடம் பேச்சுவாக்கில் சொல்கிறார். மீடியேட்டர் சொல்லும் விலை மார்க்கெட் விலையை விட மிகக் குறைவாக இருக்கிறது என்று சொல்லி வீட்டுக்காரர் தனக்குத் தெரிந்த இன்னொரு மீடியேட்டரை வரச் சொல்கிறார். விற்பனைக்கு உள்ள இடம் கடைத்தெருவை ஒட்டி இருக்கிறது ; கடைத்தெருவில் இடம் வேண்டும் என்று என்னிடம் ஒரு பார்ட்டி கேட்டிருக்கிறது. நான் அந்த பார்ட்டியை மாலை அழைத்து வருகிறேன் என்று கூறி புறப்படுகிறார். அதே விதமாக ஒரு பார்ட்டியை அழைத்து வந்து விலைபேசி அட்வான்ஸ் கொடுத்து விட்டுச் செல்கிறார்.
வெர்டிகா தயாராகி வருகிறது. வெர்டிகாவில் வந்த குடும்பத்தினரும் வேனில் வந்த குடும்பத்தினரும் ஒரு மணி நேரப் பயணத்தில் இருக்கும் வெர்டிகா குடும்பத்தினரின் ஊருக்கு வீட்டுக்கு புறப்பட்டுச் செல்கின்றனர். அடுத்தடுத்து இத்தனை சம்பவங்கள் அந்த வீட்டில் நிகழ்ந்தும் அந்த கனவான் முகத்தில் எப்போதும் சிறு புன்னகையுடன் இருக்கிறார். லேபர்டாக்கள் வாலைச் சுழற்றிக் கொண்டு அவர் முன் நிற்கின்றன.
