திட்டமிடுதல் ( நகைச்சுவைக் கட்டுரை )

 தஞ்சாவூரிலிருந்து அமைப்பாளரைக் காணவும் ஐ.டி நிறுவன ஊழியரின் தேக்குப் பண்ணையைக் காணவும் அமைப்பாளரின் நண்பரான விவசாயி ஒருவர் தனது காரில் வருவதாகக் கூறியிருந்தார். நண்பர் கும்பகோணத்திலிருந்து மயிலாடுதுறை வரும் வழியில் அமைப்பாளரின் ஆலோசனையுடன் அமைக்கப்பட்ட 2 ஏக்கர் தேக்குத் தோட்டம் இருந்தது. விவசாயி அதனையும் காண வேண்டும் என அமைப்பாளர் விரும்பினார். 

தஞ்சாவூர் விவசாயி தனது வருகை குறித்து தெரிவித்ததும் ஐ.டி நிறுவன ஊழியருக்கு ஃபோன் செய்து விஷயத்தைக் கூறினார் அமைப்பாளர். 

‘’அண்ணன் ! வியாழன் வெள்ளி ரெண்டு நாளும் சென்னை ஆஃபிஸ்க்கு வரச் சொல்லியிருக்காங்க அண்ணன் “

‘’சரி வீட்ல பண்ணையோட சாவியைக் கொடுத்துட்டு போங்க. நான் விவசாயியை அழச்சுட்டு போய் பண்ணையக் காட்டறன்’’

‘’அண்ணன் ! நான் வியாழன் காலைல 8.30 பஸ்ல சென்னை போறேன். காலைல 7.15க்கு என்னை பிக் அப் செய்றீங்களா?’’

ஐ.டி நிறுவன் ஊழியர் வீட்டுக்கும் அமைப்பாளர் வீட்டுக்கும் இடையேயான தூரம் 10 கி.மீ இருக்கும். காலை ஒருமுறை சென்று விட்டு மீண்டும் தஞ்சாவூர் விவசாயியை அழைத்துக் கொண்டு மீண்டும் ஒருமுறை வர வேண்டும். அமைப்பாளருக்கு கட்டுமானப் பணியிடத்தில் வேலை நடந்து கொண்டிருக்கிறது. அமைப்பாளர் இப்போது நடக்கும் பணியில் கூடவே இருக்க வேண்டும் என்பதில்லை. என்றாலும் ஏதேனும் தேவை ஏதேனும் சிக்கல் என்றால் பதில் சொல்லும் பொறுப்பு அவருக்கு வந்து விடும். 

‘’சரி ! காலைல 7.15க்கு வந்துடறன்’’ 

அமைப்பாளர் இன்று காலை விழித்ததும் ஐ.டி நிறுவன ஊழியரை பிக் அப் செய்ய கிளம்ப ஆயத்தமானார். இரவு ஸ்விட்ச் ஆஃப் செய்திருந்த அலைபேசியை ஆன் செய்தார். ஒரு குறுஞ்செய்தி வந்திருந்தது. ஐ டி நிறுவன ஊழியர் அனுப்பியிருந்தார். பயணம் ஒருநாள் ஒத்திப் போடப்பட்டுள்ளது. 

அமைப்பாளர் கிளம்பி கட்டுமானப் பணியிடத்துக்கு வந்து விட்டார். விவசாயி ஐ டி ஊழியர் அமைப்பாளர் மூவரும் எளிதில் ஒருங்கிணைக்கப்படும் சாத்தியங்கள் குறித்து பரிசீலித்துக் கொண்டிருந்தார். அப்போது ஜல்லி சப்ளையர் ஃபோன் செய்தார். 

‘’சார் ! ஜல்லி வந்திருக்கு. 6 யூனிட். நீங்க 3 யூனிட் கேட்டீங்க. நான் குடோன்ல 3 யூனிட் கொட்டிகிட்டு உங்களுக்கு 3 யூனிட் அனுப்பிடறன்’’

அமைப்பாளர் யோசித்தார். 

‘’நான் ஆர்டர் பண்ண 3 யூனிட்டுக்கு இன்னைக்கு பணம் கொடுத்திடறன். நீங்க 6 யூனிட்டையும் இங்கயே கொட்டிடுங்க. பேலண்ஸ் 3 யூனிட்டுக்கு 7 நாள்ல பணம் வாங்கிக்கங்க’’

‘’சரி சார் ! அப்படியே செஞ்சிடலாம்’’

இப்போது ஒரு வணிக வளாகக் கட்டுமானத்தில் ஈடுபட்டுள்ளார் அமைப்பாளர். கட்டுமானம் மட்டுமன்றி அந்த வளாகம் தொடர்பான எல்லா பொறுப்புகளும் அமைப்பாளர் வசம் ஒப்படைக்கப்பட்டுள்ளது. வளாகத்தின் கடைகளை வாடகைக்கு வேண்டும் என்று கேட்டு இரண்டு பேரை அமைப்பாளரின் நண்பர் அழைத்து வந்திருந்தார். அவர்களிடம் விபரம் சொல்லிக் கொண்டிருக்கையில் லாரி டிரைவரிடமிருந்து ஃபோன் வந்தது. 

‘’சார் ! ஜல்லி லோடு வந்திருக்கு. சைட் எங்க சார் ?’’

வாடகைக்கு கேட்டு வந்த பார்ட்டிகளை சைட்டில் கொஞ்ச நேரம் காத்திருக்கச் சொல்லி விட்டு லாரி மெயின் ரோட்டில் எங்கே இருக்கிறது எனக் காணச் சென்றார் அமைப்பாளர். லாரி அருகில் தான் இருந்தது. அதன் டிரைவரை பைக்கில் அழைத்து வந்து கொட்ட வேண்டிய இடத்தைக் காட்டினார். டிரைவர் அமைப்பாளரிடம் பைக்கை வாங்கிக் கொண்டு லாரிக்குச் சென்று கிளீனரை வண்டியை எடுக்கச் சொல்லி சைட்டுக்கு கொண்டு வருகிறேன் என சென்று விட்டார். பார்ட்டிகளிடம் மீண்டும் உரையாடலைத் தொடர்ந்தார் அமைப்பாளர். ஜல்லி லோடு வந்தது. ஹைட்ராலிக் முறையில் இயங்கும் வாகனம் அது. இரண்டு நிமிடத்தில் 6 யூனிட ஜல்லியையும் இறக்கி விட்டு லாரி கரூர் நோக்கி தன் பயணத்தைத் துவக்கியது. பார்ட்டிகளுக்கு விடை கொடுத்து விட்டு வீட்டுக்குப் பறந்தார் அமைப்பாளர். 

குளித்து காலை உணவு அருந்தி விட்டு வேக வேகமாக கட்டுமானப் பணியிடத்துக்கு வந்து விட்டார் அமைப்பாளர். காலை 9.15 மணி இருக்கும். பணியாளர்கள் வரும் நேரம். ஆனால் யாரும் வந்திருக்கவில்லை. தஞ்சாவூர் விவசாயிக்கு ஃபோன் செய்தார். கும்பகோணம் தாண்டி விட்டதாக விவசாயி சொன்னார். அமைப்பாளர் ஒரு காலியான சிமெண்ட் சாக்கை எடுத்துக் கொண்டு 60 அடி அகலம் கொண்ட பணியிடத்தின் முன்பிருந்த குப்பைகளை அந்த சாக்கில் போட்டார். பணி செய்யும் இடம் தூய்மையாக இருக்க வேண்டும். பணி செய்யும் இடத்தைத் தூய்மையாக வைத்திருப்பது என்பது பணியின் மிக முக்கியமான அடிப்படை. பணியிடம் கடைத்தெரு. எனவே மக்கள் வருகை நிகழ நிகழ மீண்டும் குப்பையாகும். என்றாலும் முதல் வேலையாக பணியிடத்தின் முன் உள்ள சாலையை தூய்மையாக்குவார் அமைப்பாளர். பணியாளர்கள் செய்வார்கள் எனினும் முன்னால் வந்தால் அமைப்பாளரே செய்து விடுவார். பின்னர் பணியிடத்தைச் சுற்றி வசிக்கும் நான்கு நண்பர்களான ககன், புவன், மங்கள் , சநு ஆகியோருக்கு பிஸ்கட் வாங்கி போட்டார் அமைப்பாளர். பணியாளர்கள் பார்வையில் படும் இடத்தில் தனது பைக்கை நிறுத்தி விட்டு அருகில் இருந்த பேருந்து நிறுத்தம் நோக்கி நடந்தார் அமைப்பாளர். 

விவசாயிக்கு ஃபோன் செய்தார். 

‘’எங்க இருக்கீங்க?’’

‘’ஊருக்கு 12 கி.மீ முன்னாடி ஒரு தாமரைக்குளம் இருக்குண்ணா. குளம் முழுக்க தாமரையாப் பூத்திருக்கு. செல்ஃபோன்ல ஃபோட்டோ எடுத்துட்டு இருக்கன்’’

‘’என்ன ஊர்’’

‘’ஊர் என்னன்னு தெரியல. ஆனா 12 கி.மீ தூரம் தான்’’

’’ஊருக்கு 3 கி.மீ முன்னால நான் மெயின் ரோட்ல நின்னுகிட்டு இருப்பன். கார்ல வரும் போது பாத்துகிட்டு வாங்க. எனக்கு உங்க காரும் உங்க கார் நம்பரும் தெரியும். நம்மல்ல யாராவது ஒருத்தர் பாத்துடலாம். ‘’

ஒரு டவுன் பஸ் வந்தது. அதில் ஏறி இடத்துக்குச் சென்று விட்டார் அமைப்பாளர். 

கார் வந்த பாடில்லை. ஐ. டி நிறுவன ஊழியர் தயாராக இருப்பதாகக் கூறி ஃபோன் செய்தார். 

நேரம் மிகவும் கடந்து விட்டதால் அமைப்பாளர் ஃபோன் செய்தார். 

‘’எங்க இருக்கீங்க’’

‘’அண்ணா ஊருக்கு 2 கி.மீ பக்கத்துல வந்துட்டன்’’

‘’நீங்க இப்ப இருப்பது என்ன ஊர்?’’

‘’மாப்படுகை’’

‘’என்னது மாப்படுகையா ? நீங்க கல்லணை - பூம்புகார் ரோடுல வரீங்களா ? நான் அதுக்கு பேரலலா இருக்கற மெயின் ரோட்ல நின்னுட்டு இருக்கன். சரி பரவாயில்லை. ஒன்னு செய்ங்க. உங்க கிட்டு ஐ.டி நிறுவன ஊழியரோட செல்ஃபோன் இருக்குல்ல. அவருக்கு ஃபோன் செய்ங்க. அவர் உங்களோட ஜாயின் பண்ணிப்பார். அவர் டீக் ஃபார்மை பாத்துட்டு அவரோடயே இங்க வந்திடுங்க’’

‘’சரி அண்ணா ‘’

அமைப்பாளர் காத்திருந்தார். காத்திருக்கும் போது காத்திருத்தல் குறித்து சிந்தித்துக் கொண்டிருந்தார். 

பத்து நிமிடத்தில் கார் வந்தது. விவசாயியும் ஐ டி நிறுவன ஊழியரும் வந்திருந்தனர். 

அமைப்பாளர் சொன்னார். ‘’பரவாயில்லயே ! அவ்வளவு சீக்கிரம் தேக்கு பண்ணையைப் பாத்துட்டீங்களா ‘’

இருவரும் சேர்ந்து சொன்னார்கள் . ‘’ நீங்க இல்லாம எப்படி அண்ணா ? உங்களை கூட்டிட்டு போய் தான் பண்ணையைப் பாக்கப் போறோம் ‘’

‘’இந்த 2 ஏக்கர் தேக்கு தோட்டத்தை முதல்ல ஸ்டடி பண்ணுங்க. அப்புறம் அங்க போகலாம்’’