இன்று வாரத்தின் முதல் நாள். இன்று நிறைய பணிகள் இருக்கின்றன. நண்பரின் மனை ஒன்றுக்கு பட்டா மாற்றம் செய்ய விண்ணப்பம் அளித்திருந்தேன். அந்த விஷயம் தொடர்பானவருக்கு காலை 7 மணிக்கு ஃபோன் செய்தேன். அவர் ஃபோனை எடுக்கவில்லை. காலை 9 மணிக்கு மேல் எனது ‘’மிஸ்டு கால்’’ பார்த்து விட்டு ஃபோன் செய்வார். நண்பர் பட்டா எப்போது வரும் எப்போது வரும் என்று என்னைத் துளைத்தெடுக்கிறார்.
ஒரு சிறு கட்டுமானப் பணி இருக்கிறது. அதாவது ஒரு ஓட்டு வீட்டில் ஒரு சுவர் எழுப்ப வேண்டும். எம் - மணல், செங்கல் ஆகியவற்றை அந்த வீட்டினுள்ளே கொண்டு சேர்த்தாயிற்று. கட்டுவேலை தொடங்க வேண்டும். எனது பணியாளருக்கு ஃபோன் செய்தேன். அவருக்கு இன்னொரு இடத்தில் வேலை நடந்து கொண்டிருக்கிறது. ‘’சார் ! அடுத்த வாரம் செஞ்சிடுவோமா’’ என்றார். எனக்கு பகீர் என்றது. இன்று மேலும் சில தளவாடங்களை அங்கே சேர்ப்பிக்கிறேன். சிலரையாவது அனுப்பி வேலை தொடங்க வேண்டும் என்று சொன்னேன்.
பி.எஸ்,என்.எல் இன்னும் சில நாட்களில் ’’டாக் டைம்’’ முடியப் போகிறது எனக் குறுஞ்செய்தி அனுப்பிக் கொண்டிருக்கிறது. கடைத்தெரு சென்று டாப் அப் செய்ய வேண்டும்.
15 நாட்களுக்கு முன்னால் இரு சக்கர வாகனத்தில் செயின் செட் மாற்றினேன். அவர்கள் 500 கி.மீ ஓட்டத்துக்குப் பின் வாகனத்தைக் கொண்டு வரச் சொன்னார்கள். செயினை மறுசீரமைக்க வேண்டும் என. காலை 9 மணிக்கு சென்றால் அங்கே 1 மணி நேரம் ஆகிவிடும்.
மாலை 4 மணிக்கு முக்கியமான வணிகச் சந்திப்பு இருக்கிறது. அதற்கு 2.30 அளவில் புறப்பட வேண்டும். இன்று அதுதான் அதி முக்கிய பணி.
அதற்குள் இந்த சிறு சிறு பணிகளை செய்து கொள்ள வேண்டும்.
