படைப்போன் அகத்தில்
கணமும் உயிர்பெறுகின்றன கோடானுகோடி உயிர்கள்
அவனுக்கு எல்லா உயிர்களும் குழந்தைகளே
இருப்பினும்
சில ம்கவுகள்
தன்னைப் போல் படைக்க இருப்பதை
அகக்காட்சியில் கண்டு
புவியில் அவை பிறக்கும் முன்னே
அவற்றுக்கு மேலும் மேலும் ஆசியளிக்கிறான்
படைப்போன்
படைப்போன் மேலும் மேலும் ஆசியளிக்கும்
குழந்தைகள்
யாரெனக் காண்பதில் எப்போதும் ஆர்வம்
சொல்லரசிக்கு
படைப்போன் தேர்வை
மேலும் தேர்ந்து
அம்மகவுக்கு
தன் ஆசியையும் தருகிறாள்
சொல்லன்னை
எல்லா அன்னையரையும் போலவே
சொல்லன்னைக்கும்
மகவைக் குறித்த விசனங்கள்
சொல்லின் உலகம் பெரிதும் அருவமானது
புறத்தினும் அகத்தில் வியாபிப்பது
மானிட உயிர்கள்
கண்ணால் காண்பதையும்
திட்டவட்டமான பொருள் உலகையும்
மட்டுமே
உலகம் என்றும்
வாழ்க்கை என்றும்
கொள்வார்கள்
படைப்போன் ஆசி பெற்ற
தன் ஆசி பெற்ற
மகவு
மானிடச் சூழலுடன்
இயல்பாகப் பொருந்திக் கொள்ள வேண்டுமே
என்னும் விசனத்துடன்
எப்போதும் இருந்தாள் சொல்லன்னை
அம்மகவு மண்ணில் பிறப்பதற்கு முன்பிருந்தே
சொல்லை ஆராதிக்கும் மானிடப் பெண்ணின்
கருப்பையில்
அம்மகவை உதிக்க வைத்தான் படைப்போன்
அம்மகவின் மானிட அன்னைக்கு
அம்மகவு சொல்லின் உலகத்தில் மட்டுமே சிறப்பாக இருக்கும்
என்பது
மூட்டமாகத் தெரிந்திருந்தது
சொல்லன்னை கொண்ட விசனம் மானிட அன்னைக்கும்
மானிடச் சூழலில் தன் மகவு பொருந்தியிருப்பது குறித்து
புவிக்கு வந்த அம்மகவு
இந்த உலகைப் பார்த்துக் கொண்டேயிருந்தது
பார்க்கப் பார்க்க வளர்ந்து கொண்டேயிருக்கும்
இந்த உலகத்தில்
இந்த உலகத்தை
இதை விடவும் சிறப்பான அழகான உலகத்தை உலகங்களை
படைக்கத் தொடங்கியது
படைப்போன் புன்னகைத்தான்
அகத்தில் நிகழ்வதை சொல்லில் அம்மகவு வடிக்கத் தொடங்கியதும்
சொல்லன்னையும் புன்னகைத்தாள்
படைப்பவர்களுக்குரிய நிலையின்மை
மகவாயிருந்து பாலனாகி இளைஞனான அவனைச் சூழ்ந்தது
அவன் அலையத் துவங்கினான்
அனாதி காலமாக அலைந்து திரிந்தவர்களின் நிலம் அவன் ஜன்மபூமி
அனாதி காலமாக துறந்து கொண்டேயிருப்பவர்களின் நிலம் அவன் ஜன்மபூமி
ஊழ் அவனை நல்லாசிரியர்களிடமும் கொண்டு சென்றது
துறவியாயிருந்த ஒரு நல்லாசிரியர் சொன்னார் :
‘’நீ உண்மையை அறிவாயென்றால் அது கற்பனை வழியாகவே’’
தன் தீரா அலைச்சலில்
தன் தீரா நகர்வுகளில்
அவன் மேலும் மேலும் மேலும் என
நல்லாசிரியர்களைக் கண்டு கொண்டேயிருந்தான்
மொழியில் தன் படைப்புகளை வடித்துக் கொண்டேயிருந்தான்
அவன்
தன் படைப்புகளை வடித்த மொழி
உலகில் கோடானுகோடி மானிடர் அறிந்தது
இருப்பினும்
அவன் சொற்கள் சிலருக்கே புரிந்தது
எமக்குத் தொழில் படைத்தல்
என
படைத்துக் கொண்டேயிருந்தான்
தன் சொற்களால்
அவன்
பல கடவுள்களைப் படைத்திருக்கிறான்
கடவுள்களை மானிட மொழியில் பேச வைத்திருக்கிறான்
ஞானிகளை தீர்க்கதரிசிகளை மீண்டும் உருவாக்கியிருக்கிறான்
அவன் சொற்கள்
மானிடர் பலருக்கு
இதமளித்தது
நம்பிக்கையளித்தது
ஆதி மானிடன் கண்டறிந்த முதல் தீச்சுடர்
ஒருவரிடமிருந்து இன்னொருவருக்கு
என
ஆயிரம் ஆயிரம் ஆண்டுகளாக
சென்று கொண்டேயிருப்பது போல
அவன் சொற்கள்
செல்லத் துவங்கின
அவன் குறித்து
ஈன்ற பொழுதிற் பெரிதுவந்தாள்
சொல்லன்னை
***
