சுடராட்டு

விண் சிவந்து

இருள் மெல்ல நிரம்பும்

அந்தியில்

சிறு தீச்சுடர்களின் நதி

ஓடிக்கொண்டிருக்கிறது

மலர்ப்பரப்பில்

படிகளில்

அமர்ந்திருக்கின்றனர்

பிறந்து இறந்து

இறந்து

பிறக்கும்

மானுடர்கள்

அந்தம் அற்ற ஆண்டுகளாக

உனது

பூசனைத் தாலம்

நிரம்பியிருக்கிறது

மலர் அடுக்குகளால்

செஞ்சுடரால்

தீபம்

ஏந்தியிருக்கும்

ஒரு தீச் சுடரென

நீ

வந்து சேர்கிறாய்

முடிவிலா

நதிக்கு

உனது கனிவு

மலராகவும்

உனது ஆசி

சுடராகவும்

பயணிக்கத் துவங்குகிறது

செங்கதிர்

முளைக்கும் வரை