Tuesday, 24 April 2018

பூத்த கொன்றை
பறக்கும்
மாட வீதியில்
மலர்ப் பிரக்ஞை
இன்றி 
கடந்து சென்றேன்
ஓர் அவமதிப்பான சொல்லை
சுமந்து கொண்டு

பட்டத்தின் வால் போல
ஆடிக் கொண்டிருந்தது
எங்கே பொருத்திக் கொள்வது
என்ற தீர்மானம் இல்லாமல்

நோய்மையின்
வாய்க் கசப்பு
பீடித்திருந்தது
எல்லா நேரமும்

காட்சிக்கும்
மனத்துக்கும்
இடையே
ஒரு சுவராய்
ஏறி இறங்கும்
அலையாய்
அனலாய்
மறைத்திருந்தது

வீடு திரும்பும் போது
காற்றில் பறந்து
விரல்களுக்கு வந்த
கொன்றை மஞ்சள் ஸ்பரிசம்
இட்டுச் சென்றது
எல்லாவற்றுக்கும் மேலே

16.04.2018
09.25