வாடிய பயிர்

உன் முகம் வாடும்
தருணங்களிளெல்லாம்
பெருஞ்சுமையால்
மூச்சிறைக்கிறேன்
உன் விழியில் திரளும்
துயரின்
ஒரு துளி கண்ணீர்
ஓயாத  பேரலைகளாக
ஓசையிடுகின்றன
உன் தனிமை
பாலை நிலத்தின்
பெருங்காற்றாய்
நகர்ந்து கொண்டேயிருக்கிறது