சொல்லாதல்

நீ
ஒரு காட்சியாக
உள்நுழைந்தாய்
ஓர் இனிய காட்சியாக
உனது கண்கள்
உனது மென்மையை
வெளிப்படுத்திக் கொண்டிருந்தன
கருணையின் நீர்மையால்
ஈரம் கொண்டிருந்தன
இந்த உலகைப் பார்க்கும்
உனது கண்கள்
பிரியமானவை
உனது சொற்கள்
உனது சொற்களுக்கு இடையே
ஏற்படும்
இடைவெளிகளும் தயக்கங்களும்
மேலும்
பிரியம் கொண்டிருந்தன
உனது கனவுகளின் பிரதேசம்
வெள்ளிப் பனிமலைகளும்
அலைகடல் ஆழங்களும்
உனது காட்சியை
சொற்களாக்குகையில்
என்னைச் சூழ்கின்றன கார்மேகங்கள்
தென்றல் தீண்டிச் செல்கிறது
உடனிருக்கிறது அருவிச்சாரல்
அனல் நீக்கும் குளிர் நிறைகிறது
எங்கும்