உன் பார்வையின்
களங்கமின்மையை
கவியும் மேகத்திரளாக
ஒரு சிறு கீற்று வெளிச்சமாக
உள்ளங்கைகளுக்குள்
நிறைந்திருக்கும் அருவி நீராக
நான்
இன்னும் சொல்லாத பிரியங்களாக
மாற்றிக் கொள்கிறேன்

உன் மௌனங்களை
நீண்ட மௌனங்களுக்குப் பின்
வெளிப்படும்
கண்ணீர்த்துளியை
என்ன செய்வது என்பதை
என்னால் அறிய இயலவில்லை

யாருமற்ற
நீண்ட மண் சாலையில்
வீசும் காற்றில்
கலந்திருக்கிறது
மேலெழும்
மண் துகள்கள்