பூசெய்கை

என்னைச் சிறுவனாக்குகின்றன
உனது புன்னகைக்கும் நோக்குகள்

வெள்ளமெனத் திரண்டு சூழ்கிறது
உனது காதலின்
காட்டாறு
சூழும் உன்னையே பற்றிக் கொள்கிறேன்

எப்போதும் பசியாற்றுகின்றன
உனது மரத்தின் கனிகள்
அடிவார நிழல்பரப்பில்

விண்ணென விரிந்திருக்கும்
உன் முன்னால்
அர்ப்பணிக்கிறேன்
மாலை அந்தியில்
பூக்கும்
முதல் நட்சத்திரத்தை