காலசந்தி

நீ
நிறைந்திருக்கும் வெளி
ஓர் அந்தியைப் போல
மெல்ல நுழைந்து
ஆழ் இரவாய்
அடர்கிறது
விண் மீன்கள் உதிரும்
மணியொலிகள் எழும்
பொழுதில்
நீ
பிரசவிக்கிறாய்
ஒரு மலரை
அதன் இதழிலிருந்து
ஒரு சூரியனை