வருகை

உனக்கான
காத்திருப்பு
யுகயுகமாய் நீண்டது
உனக்காகக்
காத்திருக்கும் பொழுதில்
உணர்வை
ஓர் இனிய சொல்லாக்கும்
சாத்தியத்தை
முதன் முதலில்
கண்டடைந்தேன்
அதுவே பின்னர் நீதி என்றானது
தூ வெண் மதி என
நீதியின் ஒளி
ஆதுரம் தந்தது
உனக்காகக்
காத்திருக்கும் பொழுதில்
கைகள் அளையும்
மண்ணையும் கல்லையும்
நானாவித வடிவங்களாக்கினேன்
நிலம் தொடாத
எப்போதும்
நீரில் மிதக்கும்
கப்பல்கள்
புவியைச் சுற்றி வருகின்றன
விமானங்கள்
அதிலிருந்து வானில் எழுந்து
நிலத்தில் அமைகின்றன
இன்று காத்திருந்த
இருபத்து மூன்று
நிமிடங்களின்
ஒவ்வொரு கணத்திலும்
கனக்கின்றன
அந்தர யுகங்கள்
சீக்கிரம்
உன் சம்ஹாரங்களை
முடித்து விட்டு
வா