உனக்குத் தருவதற்காக
தேர்ந்தெடுத்து வைத்திருந்த
இன்னும் கொடுத்திடாத
பரிசுப்பொருட்கள்
பார்வையில்
தென்படுகின்றன
அவ்வப்போது
உனது மென்மையை
உனது பெருந்தன்மையை
உனது கனிவைக்
குறித்து
உன்னிடம் சொல்வதற்கு
அன்பின் பிரதேசங்களில்
ஓயாமல் உலவி
சேர்த்திருந்த சொற்களின்
அடர்த்தி
சிறிது சிறிதாகக்
கரைந்து கொண்டிருக்கிறது
உனது மலர்முகம்
உனது இயல்பின் இன்மணங்கள்
மனதின் ஆழங்களுக்கு
முடிவில்லாமல்
நகர்ந்து கொண்டேயிருக்கின்றன
உன்னைச் சந்திப்பதின் சாத்தியங்கள்
நூதனமாகிக் கொண்டே யிருக்கின்றன
எத்தகைய நாளிலும்
ஒருமுறையேனும்
புன்னகைத்து
நீ மலர்வாய்
ஒளி உயிர் மூச்சாய்
மாறும் கணம் தான்
இந்த பெரிய உலகில்
எவ்வளவு நுட்பமானது