Saturday, 29 August 2020
விவசாயக் கல்வி
Friday, 28 August 2020
Thursday, 27 August 2020
Wednesday, 26 August 2020
தீர்வுகள்
எனக்கு ஒரு நண்பர் இருக்கிறார். அவரது தொழில் விவசாயம். அவரிடம் சொந்தமாக நிலம் உள்ளது. பல வருட நட்பு. அவரிடம் நான் விவசாயம் குறித்த விபரங்களைக் கேட்டு அறிவதுண்டு.
நண்பருடனான உரையாடல்கள் சுவாரசியமானவை.
விவசாய விளைபொருட்களுக்கு குறைந்தபட்ச ஆதரவு விலையை உயர்த்தித் தர வேண்டும்; அதுவே விவசாயிகளின் பொருளியல் சிக்கல் தீர வழி என்று ஒருமுறை சொன்னார்.
நான் சில கேள்விகளை முன்வைத்தேன்.
1. இந்தியாவில் குறைந்தபட்சம் பத்தாயிரம் ஆண்டுகளாக விவசாயம் நடக்கிறது. பண்டைய அரசுகளில் விவசாயிகள் தானியமாக அரசாங்கத்துக்கான வரிகளைச் செலுத்தியுள்ளனர். அந்த தானியம் அரசால் பெரிய அளவில் பல இடங்களில் சேகரித்து வைக்கப்படிருக்கிறது. ஆனால் பண்டைய அரசுகள் எவையும் விளைபொருட்களை கொள்முதல் செய்ததில்லை. சுதந்திர இந்தியாவில் அரசு தானியக் கொள்முதல் செய்யும் வழக்கம் உருவானது. தாமோதர் தர்மானந்த கோசாம்பி அரசுக்குக் குடிமக்களால் செலுத்தப்படும் வரியினங்கள் தானியமாகவும் செலுத்தப்படலாம் என வகுக்கப்பட வேண்டும் என்று கூறுகிறார்.
லட்சக்கணக்கான மெட்ரிக் டன் தானியத்தை அரசே வாங்குவதைக் காட்டிலும் குறைந்தபட்ச ஆதரவு விலையில் விவசாயிகளிடமிருந்து வியாபாரிகள் வாங்குகிறார்களா என்பதைப் பெரிய அளவில் கண்காணிப்பதே விவசாயிகளுக்கு நெடுங்காலத்துக்கு உதவும் என்றேன்.
நண்பர் மௌனமாக இருந்தார்.
2. காந்திய அறிஞர் தரம்பால், பிரிட்டிஷ் ஆட்சியில், சென்னை மாகாணத்தில், செங்கல்பட்டு மாவட்டத்தில் வருவாய்த்துறை ஆவணங்களை ஆய்வு செய்து அப்போது ஒரு ஏக்கருக்கு 80 மூட்டை நெல் சராசரியாக அறுவடை செய்யப்பட்ட விபரத்தைத் தெரிவிக்கிறார்.
இப்போது ஏக்கருக்கு சராசரியாக 20 மூட்டை நெல் விளைகிறது.
பாரம்பர்யமான முறைகள் பின்பற்றப்படாமல் போனது விவசாயிகளுக்கு பெரும் பொருளியல் இழப்பு.
3. இந்தியா பருப்பு வகைகளை இறக்குமதி செய்து கொண்டிருக்கிறது. பருப்பு வகைகள் உற்பத்தியை அதிகப்படுத்துவது விவசாயிகளுக்கு லாபம் தருவது.
நண்பர் மௌனத்தை கலைக்கவே இல்லை.
Saturday, 22 August 2020
கணேஷ் சதுர்த்தி
இமைப்பொழுதுஞ் சோராதிருத்தல்-உமைக்கினிய
மைந்தன் கணநாதன் நங்குடியை வாழ்விப்பான்;
சிந்தையே! இன்மூன்றும் செய்.
Friday, 21 August 2020
இருளும் ஒளியும்
மனிதர்கள் அடிப்படையில் நல்லியல்பு கொண்டவர்கள் என்று நம்புபவன் நான். எல்லையும் தடைகளும் எல்லா உயிர்களுக்கும் உண்டு. அதைப் போலவே மனிதனுக்கும் என்ற எண்ணம் எனக்கு உண்டு. எல்லைகளையும் தடைகளையும் புரிந்து கொள்வதற்கு அதைப் பற்றிய கவனம் மிக முக்கியம். என்னால் சில செயல்களை இலகுவாகச் செய்ய முடியும். சில பணிகள் எனக்குக் கடினமானவை. என்னால் எதைச் செய்ய முடியும் எதைச் செய்ய முடியாது என்பதை நான் தெரிவித்து விடுவேன். நெருங்கியவர்களிடம் மட்டுமல்ல; புதிதாகச் சந்திக்கும் ஒருவரிடமும் தயக்கம் இன்றி கூறி விடுவேன். அமெரிக்காவில் ஒரு அலுவலகத்துக்குச் சென்றால் அதன் வரவேற்புப் பிரிவில் இருப்பவர் முதலில் ‘’நான் உங்களுக்குச் செய்ய வேண்டிய விஷயம் என்ன?’’ என்று கேட்பார்களாம். நீங்கள் விஷயத்தைக் கூறினால் அந்த அலுவலகத்தால் செய்து தரக்கூடிய பணி என்றால் ‘’ஆம்! நீங்கள் எதிர்பார்ப்பதை நாங்கள் செய்து தருகிறோம்’’ என்று கூறுவார்கள். அவர்களால் அதனை செய்ய முடியாது என்றால், ‘’மன்னிக்கவும். எங்களால் இந்த விஷயத்தில் உங்களுக்கு உதவ முடியாது’’ என்று கூறுவார்களாம். லௌகிகத்தைத் திறந்த மனத்துடன் அணுகுவது உதவிகரமானது என்பது என் எண்ணம்.
Wednesday, 19 August 2020
பரிசு
நேற்று ஒரு நண்பரைச் சந்திக்கச் சென்றிருந்தேன். அவர் ஒரு பார்சல் சர்வீஸ் நடத்தி வந்தார். அப்போது லாரியில் வரும் பார்சல்களைப் பெற்றுக் கொள்வதற்காகச் செல்வேன். எலெக்ட்ரிகல் பொருட்கள், பிளம்பிங் உபகரணங்கள் ஆகியவை வெளியூரிலிருந்து வரும். மாருதி ஆம்னியில் சென்று எடுத்து வருவேன். அப்போது பழக்கமாகி நண்பரானார். பின்னர் பால் டீலராகி பால் விற்பனை செய்து வந்தார். பால் விற்பனைக்கு எதிர்பார்த்ததை விட நல்ல வரவேற்பு என்று தற்செயலாக ரயில் நிலையத்தில் சந்தித்த போது சொன்னார். நேற்று அவருடைய பார்சல் அலுவலகத்துக்கு பக்கத்தில் இருந்த மரவாடிக்குச் சென்றிருந்தேன். அப்போது பார்சல் அலுவலக வாசலில் ஜெனரேட்டர், இரும்புப் பொருட்கள் ஆகியவை கிடந்தன. என்ன என்று சென்று பார்த்தேன். நண்பர் உள்ளே ஒரு பட்டறையை வைத்திருந்தார். காக்கிச் சட்டை காக்கி பேண்ட் சீருடையில் பணி புரிந்து கொண்டிருந்தார். பால் வியாபாரம் என்ன ஆயிற்று என்று கேட்டேன். பணியாளர்கள் பார்த்துக் கொள்கிறார்கள்; காலையும் மாலையும் தான் பால் வினியோகம். இடைப்பட்ட பொழுதில் பட்டறையைப் பார்த்துக் கொள்கிறேன் என்றார். அங்கே ஒரு ஃபோட்டா மாட்டியிருந்தது. நெற்றி முழுக்க நீறு அணிந்திருந்த ஒரு பெரியவரின் ஃபோட்டோ. நண்பர் வைணவர். மயிலாடுதுறைக்கு அருகில் இருக்கும் கிராமத்தில் அவர்கள் குடும்பம் பராமரிக்கும் பஜனை மடம் இருக்கிறது. அதற்கு என்னை மார்கழி மாதத்தில் அழைத்துச் சென்றிருக்கிறார். அவர் தந்தை ஒவ்வொரு ஆண்டும் திருப்பதிக்கு நடந்து சென்று சுவாமியை சேவித்து விட்டு நடந்தே திரும்பி வருவார். அதனை நான் அறிவேன். பின்னர் இந்த சைவர் யார் என்று எனக்கோர் ஐயம். இவர் உங்கள் உறவினரா என்று கேட்டேன். உறவினர் இல்லை; எனது முதலாளி என்றார்.
இவர் பட்டறைத் தொழிலை கும்பகோணத்தில் கற்றிருக்கிறார். இவர் தொழில் பயின்ற பட்டறையில் எண்பது பேர் வேலை பார்த்திருக்கின்றனர். உரிமையாளர் தொழில் செய்நேர்த்தியிலும் தொழிலாளரின் பண்பு வெளிப்பாடுகளிலும் மிக்க கவனத்துடன் இருப்பார் என்றும் தொழிலாளர் நலனில் மிக்க அக்கறை காட்டுவார் என்றும் கூறினார். பல சம்பவங்களை எடுத்துச் சொன்னார்.
தவிர்க்க இயலாத காரணங்களால் குடந்தைப் பட்டறையை விட்டு மயிலாடுதுறை வர வேண்டிய நிலை. முதலாளி விடை கொடுக்கிறார். அப்போது உனக்கு ஏதாவது தர விரும்புகிறேன்; என்ன வேண்டும் கேள் என்கிறார் முதலாளி. உங்கள் புகைப்படத்தைக் கொடுங்கள் என்று கேட்டு வாங்கி வந்து தன் பட்டறையில் மாட்டி வைத்திருக்கிறார் நண்பர்.
சங்கு சுட்டாலும் வெண்மை தரும் என்ற ஔவையை நினைத்துக் கொண்டேன்.
Saturday, 15 August 2020
எனது படைப்புகள்
2016ம் ஆண்டு மயிலாடுதுறையிலிருந்து ரிஷிகேஷ் வரை 22 நாட்கள் மோட்டார்சைக்கிளில் பயணித்தேன். அப்பயணம் குறித்த பயணக் கட்டுரை சொல்வனம் இதழில் வெளியானது. அதன் இணைப்பு
காவிரியிலிருந்து கங்கை வரை - பகுதி 1
அதன் இரண்டாம் பகுதியின் இணைப்பு
ஹம்பி - நிலவைக் காட்டும் விரல்
சொல்வனம் இதழில் வெளியான எனது சிறுகதைகள்
லீலாவதி
புள்ளரையன் கோவில்
ஃபிப்ரவரிக்கு 29 நாட்கள்
காத்திருப்பு
நாகரிகம்
துவக்கம்
வசந்த மண்டபம்
விடை
இரு பள்ளிகள்
சொல்வனம் இதழில் எழுதும் ‘’யானை பிழைத்தவேல்’’ கம்பராமாயணத் தொடரின் கட்டுரைகள் இணைப்பு
யானை பிழைத்தவேல் - பகுதி 1
யானை பிழைத்தவேல் - பகுதி 2
யானை பிழைத்தவேல் - பகுதி 3
யானை பிழைத்தவேல் - பகுதி 4
யானை பிழைத்தவேல் - பகுதி 5
ஜெயமோகன் இணையதளத்தில் வெளியான எனது கட்டுரைகள் & கடிதங்கள்
சுப்பு ரெட்டியார்
வேங்கடத்துக்கு அப்பால்
நமது ஊற்றுக்கள்
கண்ணீரும் வாழ்வும்
வீரப்ப வேட்டை
கிருஷ்ணப்பருந்து
நீரெனில் கடல்
அந்தரப்பந்துகளின் உலகு
உற்சாகமான பார்வையாளன்
சுழித்து நுரைக்கும் வாழ்க்கை
பங்கர் ராய் - வெறும் பாதக் கல்லூரி
காவேரி - வெள்ளமும் வறட்சியும்
கெடிலக்கரை நாகரிகம்
படைப்பாளியைப் படைக்கலனுடன் சந்திப்பவர்களுக்கு
அஞ்சலி : செழியன்
சித்தாந்தத்தால் மனம் நிரம்பியிருக்கும் நண்பனுக்கு
ஜனனி
மறைந்த தோழன்
சொன்னால் வெட்கப்பட வேண்டும்
காத்தல்
சொல்வனம் இதழில் வெளியான எனது கட்டுரைகளின் இணைப்பு :
யாமறிந்த புலவரிலே
புனைதலும் கலைதலும்
இறுதி அஞ்சலி : ஆ ப ஜெ அப்துல் கலாம்
**
Thursday, 13 August 2020
காந்திக் காட்சிகள் - காகா காலேகர்
காந்திய வாழ்க்கைமுறை என்பது மேலான சாத்தியங்கள் நிறைந்த வாழ்க்கை. இந்தியாவில் அற உணர்வு கலையில், நுண் கலையில், பொருளியலில், அரசியலில், அன்றாட வாழ்க்கைமுறையில் கலந்திருப்பதான பழக்கம் குறைந்தபட்சம் ஐயாயிரம் ஆண்டுகள் வரலாறு கொண்டது. வன்முறையையும் இச்சைகளையும் தாண்டிய வாழ்க்கையை நாடெங்கும் துறவிகளின் சாலைகள் நடைமுறையாய்க் கொண்டிருந்தன. வேத பாடசாலைகள், சமண அறநிலைகள், பௌத்த மடாலயங்கள் என பெரும் நிரை இந்தியாவில் இன்று வரை தொடர்கிறது. மகாத்மாவின் ஆசிரமங்களையும் அவருடைய செயல்பாடுகளையும் இந்த பின்னணியிலேயே புரிந்து கொள்ள வேண்டும். இந்த பின்னணியில் புரிந்து கொள்வதே சரியானதாக இருக்கும்.
மகாத்மாவுடன் உடனிருந்த ஆளுமைகள் மகாத்மாவிற்குச் சமமானவர்களே. அவர்களில் சிலரின் ஆளுமையின் உயரமும் அடர்த்தியும் வியப்பளிக்கக் கூடியது.
காகா காலேகரின் ‘’ஜீவன் லீலா’’ என்ற நூலை வாசித்திருக்கிறேன். கங்கை, யமுனை, நர்மதா, கோதாவரி, துங்கபத்திரா, காவிரி முதலிய இந்திய நதிகளைக் கண்டு எழுதிய பயண அனுபவங்கள் ‘’ஜீவன் லீலா’’ எனத் தொகுக்கப்பட்டன.
காலேகர் ஒரு பள்ளி ஆசிரியர். சாந்தி நிகேதனில் கவி ரவீந்திரநாத் தாகூரிடம் பயின்றவர். காந்தியை சாந்தி நிகேதனில் சந்தித்த பின் தனது வாழ்வு காந்தியுடன் என முடிவு செய்கிறார். வார்தாவிலும் சபர்மதி ஆசிரமத்திலும் தனது பணிகளைச் செய்கிறார்.
காந்தி வாழ்வில் நடந்த 100 சம்பவங்களை காலேகர் தன் நினைவிலிருந்து எழுதுகிறார்.
எளிய சாமானியமான சூழ்நிலைகள். அதில் காந்தியின் - காந்தி உடனிருப்பவர்களின் ஆளுமைச்சித்திரம் உருவாகி வருகிறது.
ஆந்திராவில் காந்தி சுற்றுப்பயணம் மேற்கொள்கிறார். கடுமையான பணிகள். நள்ளிரவு ஒரு மணி வரை பணி புரிகின்றனர். உடல் அசதி தாங்க முடியாமல் உறங்கி விடுகின்றனர். உறங்குவதற்கு முன் நிகழ்த்தும் பிராத்தனையை நிறைவேற்ற முடியவில்லை. காலையில் எழுந்தால் காந்தி படுக்கையில் அமர்ந்திருக்கிறார். காலேகர் எழுந்ததும் காந்தி அவரிடம் இரவு பிராத்தனை செய்தீர்களா என்று கேட்கிறார். இல்லை; பெரும் அசதி என்பதால் உறங்கி விட்டேன் என்கிறார். காந்தி தான் இரவு 2 மணிக்கு வந்தேன்; நானும் பிராத்திக்காமல் உறங்கி விட்டேன் என்கிறார். நம் மீது பெரும் கருணை கொண்டிருக்கும் இறைவனுக்கு நன்றி செலுத்தாதவர்களாகி விட்டோமா என வருந்துகிறார். அந்த வருத்தத்தில் 3 மணிக்கெல்லாம் விழிப்பு வந்து விட்டது. அதன் பின் உறங்கவில்லை என்கிறார்.
காலேகர் குஜராத்தில் அகமதாபாத்தில் கல்விப்பணி ஆற்றுகிறார். அவருக்கு மராத்தியும் ஹிந்தியுமே தெரியும். ஆனால் குழந்தைகளுக்கு சொல்லித் தர குஜராத்தி தெரிந்திருக்க வேண்டும் என்பதால் புதிதாக குஜராத்தி கற்றுக் கொள்கிறார். தொடர் பயிற்சியால் குஜராத்தியில் கட்டுரைகள் எழுதி ‘’நவஜீவன்’’ பத்திரிக்கையில் அவை வெளியாகின்றன. குஜராத்தி அகராதி ஒன்றைத் தயாரிக்குமாறு காந்தி அவரைப் பணிக்கிறார். முதல் குஜராத்தி அகராதி மராத்தியரான காலேகரால் வெளியிடப்படுகிறது.
மணமான இளம் தம்பதியர் காந்தியைக் கண்டு ஆசி பெற வருகின்றனர். திருமணத்தில் வைதிகருக்கு தட்சணை தந்தீர்கள் அல்லவா அதே அளவு தட்சணையை ஒரு ஹரிஜனுக்குக் கொடுக்க வேண்டும் என்கிறார் காந்தி. காலேகர் வந்திருப்பவர்கள் தமிழ்நாட்டின் ஹரிஜன் தலைவரான எம். சி. ராஜாவின் மகனும் மருமகளும் என்கிறார். காந்தி உங்களுக்கு அந்த விதியில் இருந்து தளர்வு என்று சிரித்துக் கொண்டே சொல்கிறார்.
காந்திக்கு தான் ஓர் எழுத்தாளராக வேண்டும் என்ற ஆசை இளம் வயதில் இருந்திருக்கிறது என்பதை பதிவு செய்கிறார் காலேகர்.
காந்தியின் கட்டுரைகள், தலையங்கங்கள், கடிதங்கள் ஆகியவை ''The Collected Works of Mahatma Gandhi'' எனத் தொகுக்கப்பட்டுள்ளன. அவற்றின் பக்க அளவு 40,000 பக்கங்களுக்கு மேல். உலகில் எந்த எழுத்தாளனும் இத்தனை பக்கங்கள் எழுதியது இல்லை.
கருணை என்பது பெரும் பண்பு. கருணை கொண்டவனின் அகம் உலகையே தன் சேயாய் ஆக்குவது. இலங்கையில் ஒரு சொற்பொழிவில் காந்தி புத்தர் குறித்து பேசும் போது He said எனச் சொல்வதற்கு பதில் I said என tongue slip ஆக சொல்லி விடுவதை காலேகர் கவனிக்கிறார். ஜே. கிருஷ்ணமூர்த்திக்கும் அவ்வாறு ஆனதாக அந்த சம்பவத்தை பதிவு செய்யும் போது குறிப்பிடுகிறார்.
காந்திய நூல்களில் முக்கியமானது காகா காலேகரின் காந்தி காட்சிகள்.
நூறு புத்தகங்கள்
இன்றிலிருந்து செப்டம்பர் 14 வரை 33 நாட்கள் இருக்கின்றன. அதில் ஒரு பயிற்சியில் ஈடுபடலாம் என இருக்கிறேன். இந்த 33 நாட்களில் நூறு புத்தகங்கள் வாசிக்க வேண்டும். புத்தகத்தின் பக்க அளவு எவ்வளவாக இருந்தாலும் மொத்தம் நூறு புத்தகங்கள். வாசிப்பை நூலின் பக்க எண்ணிக்கை தீர்மானிப்பதில்லை. வாசிப்பில் தோயும் மனமே தீர்மானிக்கிறது.
எழுத்து, கிராமத்தின் பணிகள், லௌகிகப் பணிகள் இவற்றுடன் இந்த வாசிப்புப் பயிற்சியும்.
பயிற்சி நம்மை உறுதிப்படுத்துகிறது. உறுதி வெல்லச் செய்கிறது.
Wednesday, 12 August 2020
நிலமும் நீரும்
இன்று கிராமத்துக்குச் சென்றிருந்தேன். பொது இடத்தில் நட வேண்டிய மரக்கன்றுகளை நிழலான பாதுகாப்பான இடத்தில் வைத்திருந்தேன். அவற்றுக்கு இரண்டு நாட்களுக்கு ஒருமுறை நீர் விட வேண்டும். உள்ளூரில் சில இளைஞர்கள் அப்பணியை மேற்கொள்கின்றனர். அவர்களை ஊக்கப்படுத்தும் விதமாக நானும் அவ்வப்போது செல்கிறேன். இன்னும் ஓரிரு நாளில் மரக்கன்றுகளை பொது இடத்தில் நட்டு விடலாம்.
பணி முடிந்து கிராமத்தை விட்டு புறப்பட்டு வந்து கொண்டிருந்த போது, தனது வயலிலிருந்து ஒரு விவசாயி குரல் கொடுத்தார். தனது மூன்று ஏக்கர் நிலப்பரப்பில் வயல் வரப்பில் தேக்கங்கன்றுகளை நட்டுள்ளார். அவை புதிய துளிர் விட்டிருக்கின்றன. அவற்றை ஆர்வத்துடன் காண்பித்தார். என் கண்கள் வானத்தைப் பார்த்தன. நான் இப்போதெல்லாம் தினமும் அடிக்கடி வானத்தைப் பார்க்கிறேன். மேகங்களே மண் மேல் கருணையாய்ப் பொழிக என மௌனமாக பிராத்திக்கிறேன்.
தஞ்சை காவிரி வடிநிலம் நீரால் மிதப்பது. ஆற்றின் கால்வாயின் நீர் பயிரின் வேருக்குச் செல்ல வேண்டும். சில அடிகள் தூரத்தில் நீர் இருக்கும். வயலுக்கு வந்து சேராமல் கூட போகலாம்.
மகாத்மா காந்தி வாழ்வில் ஒரு சம்பவம். அலகாபாத்தில் ஆனந்த பவனத்தில் நேருவுடன் இருக்கிறார் மகாத்மா. காலைப் பொழுது. தோட்டத்தில் நடமாடிக் கொண்டிருக்கிறார்கள். காந்தி ஒரு சிறு பாத்திரத்தில் சிறு அளவு நீர் எடுத்து பல் துலக்குகிறார். ‘’பாபு ஜி! கங்கை வெள்ளமாய்ப் பாய்கிறது. ஏன் இவ்வளவு குறைவான நீரை இவ்வளவு கவனத்துடன் எடுக்கிறீர்கள்’’ என்கிறார் நேரு. ‘’ஜவஹர்! கங்கையின் நீர் நமக்கானது மட்டும் அல்ல. அது கோடானு கோடி மக்களுக்கும் சொந்தமானது. அந்த உணர்வு நீரைப் பயன்படுத்தும் ஒவ்வொருவருக்கும் இருக்க வேண்டும்’’ என்கிறார் மகாத்மா.
இந்தியாவின் அனைத்துப் பேரரசுகளும் மக்களுக்காக நீர்நிலைகளையும் பாசன வசதிகளையும் உருவாக்கியவை. இந்தியாவின் பாரம்பர்ய விவசாய ஞானம் என்பது மழைப்பொழிவைப் பற்றிய அறிவே.
நாம் நமது கல்வித் திட்டத்தில் நமது மரபை அறிமுகப்படுத்த வேண்டும். இங்கே செயலாக்கப்படும் அனைத்தும் நமது மரபின் வேர்களிலிருந்து கிளம்பி வர வேண்டும். குறைந்தபட்ச உடல் உழைப்பு, நீர் மேலாண்மை ஆகியவை பாடமாகப் பயிலப்பட வேண்டும்.
Tuesday, 11 August 2020
Monday, 10 August 2020
Sunday, 9 August 2020
எனது நிலம்
கடந்த ஐந்து மாதங்களாக, பெரிதாக எங்கும் வெளியில் செல்லவில்லை. கிராமம் சார்ந்த பணிகள் இருப்பதால் சராசரியாக இரண்டு நாட்களுக்கு ஒருமுறையாவது அங்கே சென்று விடுகிறேன்.
ஒரு சில முறை கடற்கரைக்குச் சென்றிருந்தேன். மரத்தடிகளை நாடி சில முறை சென்றேன்.
பெரும் இந்திய நிலம் என்னை எப்போதும் அழைப்பதாகவே எப்போதும் எண்ணுவேன்.
தேசிய நெடுஞ்சாலைகள் கல்கத்தாவின் தூரத்தைக் காட்டும் போதோ ஹைதராபாத் அல்லது நாகபுரியின் தொலைவை அறிவிக்கும் போதோ ரயில்வே லெவல் கிராஸிங்கில் வாரணாசி விரைவு ரயில் கடந்து செல்லும் போதோ அந்த ஊர்கள் என்னைக் கூப்பிடுவதாக எண்ணுவேன்.
கடந்த ஐந்து மாதங்களில், சரக்குப் போக்குவரத்து வாகனங்கள் நாடு முழுவதும் செல்லலாம் என்று அறிவிக்கப்பட்டிருக்கிறது. தமிழ்நாட்டைத் தாண்டி விட்டால் பெரும்பாலான சாலைகளில் சரக்கு வாகனங்களே சாதாரண காலத்திலும் சென்றவாறிருக்கும். புனிதத் தலங்களுக்கு சுமோ போன்ற வாகனங்களில் சிறு சிறு குழுக்களாக மக்கள் பயணிப்பர். மற்றபடி பெரும்பாலானோரின் பயணங்கள் ரயில் பயணங்களே. இந்திய ரயில்கள் ஓயாமல் பயணிகளைச் சுமந்து கொண்டு திரியும். இந்திய மையநிலத்தின் சாலைப் போக்குவரத்தில் பெரிய மாற்றம் இருக்க வாய்ப்பில்லை. இந்தியா முழுதும் பல்வேறு உணவுப் பொருட்களை பண்டங்களை சரக்குந்துகளே கொண்டு சேர்க்கின்றன.
கார்வார் இப்போது எப்படி இருக்கிறது? நர்சிங்பூரில் குளிர் ஆரம்பித்திருக்குமா? மீரட்டில் மோட்டார்சைக்கிள் பயணத்தின் மேல் பேரார்வம் காட்டிய இளைஞர்கள் இப்போது என்ன செய்து கொண்டிருக்கிறார்கள்? இந்தூர் எவ்விதம் இயங்குகிறது? ஜெய்ப்பூர் சந்தைகளில் எப்போது மக்கள் கூடுவார்கள்?
இந்திய நிலமெங்கும் எத்தனையோ கிராமங்களில் அலைந்தவன் என்ற முறையில் இந்தியா என்பது கிராமங்களே என உணர்ந்திருக்கிறேன்.
ஒரு கிராமத்தில் ஆற்றும் பணி என்பது அந்த அளவில் நிறைவைத் தருகிறது.
Saturday, 8 August 2020
Thursday, 6 August 2020
மழை
Monday, 3 August 2020
யதார்த்தமும் பிரமைகளும்
இந்திய விவசாயத்தை இன்ன விதமானது என்று பகுத்து விட முடியாது. உலகில் எத்தனை விதமான வேளாண் முறைகள், வேளாண் நிலங்கள் உண்டோ அத்தனையும் இந்தியாவில் உண்டு. எங்களுக்குப் பொறியியல் கல்லூரியில் ‘’நில அளவை’’ வகுப்பு எடுக்கும் போது Survey Chain குறித்து விளக்குவார்கள். அது 66 அடி நீளம் கொண்டது (20.11 மீ). அதனை Gunter என்பவர் உருவாக்கினார். அதனால் அதனை Gunter Chain என்றும் கூறுவார்கள். அது பிரிட்டிஷ் அரசாங்கத்தால் ரெவின்யூ செயின் எனப்பட்டதாகக் கூறி அன்றைய ஆட்சி வருவாயில் கிட்டத்தட்ட 80 விழுக்காடு நிலவரியாகக் கிடைத்தது; இன்று வருமான வரி முக்கியமான வருவாய் ஆதாரமாக இருப்பதால் நிலவரி 6 விழுக்காட்டுக்கும் கீழே சென்று விட்டது என்று கூறுவார்கள். விவசாயமும் விவசாயிகளும் அரசாங்கத்துக்குப் பெரிய அளவில் உதவ முடியும் என்பதே யதார்த்தம்.
விவசாயம் சார்ந்த கல்வி என்பது இந்தியாவுக்கு மிகவும் அவசியமான ஒன்று. இந்தியாவின் வரலாற்றில் மன்னர்கள் அவர்கள் மேற்கொண்ட நீர்ப்பாசனத் திட்டங்களுக்காகவே நினைவுகூரப்படுகிறார்கள். இந்திய விவசாயம் கடந்து வந்த பாரம்பர்யமான பாதை என ஒன்று இருக்கிறது. அது உலகின் சிறந்த அறிவுக் களஞ்சியம். குறைந்தபட்சம் அவ்வாறேனும் அது தக்க வைக்கப்பட வேண்டும்.
ரசாயன உரங்கள் இன்றி விளைந்த பயிர்களுக்கு உலக அளவில் மிகப் பெரிய சந்தை இருக்கிறது. இந்தியாவால் சகல விதமான பயிர்களையும் உற்பத்தி செய்ய முடியும். நமது நாட்டின் மருத்துவச் சந்தையில் ஆயுர்வேதம், சித்த மருத்துவம், யுனானி ஆகியவை முக்கியப் பங்காற்ற முடியும். ’’கதர்’’ இயக்கம் தற்பொழுது வேகம் எடுத்தால் கூட லட்சோப லட்சம் எளிய இந்திய விவசாயிகளுக்கு பயன் தரும். இந்திய நதிக்கரைகள், வாய்க்கால் கரைகள், நீர்நிலைகள் ஆகியவை பெரும் பரப்பு கொண்டவை. அவை விவசாயம் சார்ந்த பல்வேறு விஷயங்களுக்கு உதவ முடியும்.
வாய்ப்புகள் நிறைய இருக்கின்றன.